Üniversite öğrencilerinde kişilerarası problem çözme becerisinin depresyon, kaygı ve stres ile bağlantısı

Abstract

Bu araştırma Türkiye'deki üniversite öğrencilerinin kişilerarası problem çözme becerileri ile depresyon, kaygı ve stres düzeyleri ve demografik özellikleri arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Bu amaçla İstanbul'da bulunan farklı üniversitelerden araştırmaya katılan toplam 469 öğrenciye araştırmacı tarafından hazırlanan demografik bilgi formu, depresyon, kaygı ve stresi ölçen DASS-21 ve Kişilerarası Problem Çözme Envanteri (KPÇE) uygulanmıştır. Analize alınan 438 katılımcının verisinden elde edilen bulgularda KPÇE'nin Probleme Olumsuz Yaklaşım, Kendine Güvensizlik ve Sorumluluk Almama alt ölçekleri ile depresyon, kaygı ve stres arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Israrcı-Sebatkar Yaklaşım alt ölçeği için sadece depresyon ile negatif yönde bir ilişki tespit edilirken, Yapıcı Problem Çözme alt ölçeği ile depresyon, kaygı ve stres arasında anlamlı bir ilişki görülmemiştir. Ek olarak Sorumluluk Almama alt ölçeği ile alkol kullanımı ile pozitif yönde, akademik başarı ile negatif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Alkol kullanımının aynı zamanda stres, sigara kullanımının ise depresyon, kaygı ve stres düzeyleri ile pozitif yönde ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. Aynı zamanda öğrencilerin yaşı arttıkça kendilerine güvensizliklerinin ve kaygı oranlarının arttığı; kadınların kaygıları ve probleme olumsuz yaklaşımları daha yüksekken, erkeklerin kendilerine daha güvensiz oldukları görülmüştür. Son olarak vakıf üniversitelerinde öğrenim gören öğrencilerin Kendine Güvensizlik, Sorumluluk Almama ve Israrcı-Sebatkar yaklaşım alt ölçek ortalama puanlarının anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin okudukları bölüm, medeni durumları, gelirleri, aile gelirleri, yaşadıkları yer ve üniversite için taşınmış olmaları ile kişilerarası problem çözme becerileri arasında anlamlı bir ilişki görülmemiştir. Toplanan veriler uyuşturucu kullanımı için analize uygun sayı ve dağılıma sahip olmadığı için bir sonuç elde edilememiştir. Bulgular tartışma ve sonuç bölümünde literatür ışığında tartışılmış, araştırmanın kısıtlamaları ele alınmış ve gelecek çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.This study investigates the relationship between interpersonal problem solving skills and depression, anxiety, stress and demographic status of university students in Turkey. To this end, 469 university students in Istanbul were asked to fill out demographic information form designed by the researcher, DASS-21 measuring the perceived level of depression, anxiety and stress and Interpersonal Problem Solving Inventory (IPSI). Data of 438 participants were analyzed and results showed that Negative Problem Orientation, Lack of Self-confidence and Lack of Responsibility subscales of IPSI were positively correlated with perceived depression, anxiety and stress. Persistent-Patient Orientation subscale was only negatively correlated with depression, however Productive Problem Solving subscale was not found to be correlated with perceived depression, anxiety nor stress. Additionally, Lack of Responsibility subscale was found to be positively correlated with alcohol consumption, and was negatively correlated with academic success. Alcohol consumption was also found to be related to stress, whereas nicotine use was found to be positively correlated with perceived depression, anxiety and stress. Results also revealed that with age, students have higher perceived anxiety and less self-respect. Female students were found to be more anxious and more negatively oriented when handling interpersonal problems, whereas males were found have less self-respect. Finally, private university students scored significantly higher on Lack of Self-confidence, Lack of Responsibility and Persistent-Patient Orientation subscales. No significant correlation was found between interpersonal problem solving skill and area of study, marital status, income, family income, and type of accommodation and relocating for university. Data collected was not sufficient to analyze interpersonal problem solving skill's relation to drug use due to lack of quantity and distribution. Findings were discussed with respect to literature, limitations of the study were analyzed and suggestions for future research were shared in the results and discussion section.