Aydın, Gamze TosunÜçgül, Merve ŞuayBirinci, TansuYeldan, İpekFizyoterapi ve Rehabilitasyon / Physiotherapy and Rehabilitation2024-11-152024-11-15201902651-44512651-446X[TRDIZIN-DOI-BELIRLENECEK-134]https://hdl.handle.net/20.500.14517/7345Amaç: Genç akademisyenlerde aleksitimi ve muskuloskeletal ağrı, iş stresi, iş ve yaşam memnuniyeti arasındaki ilişkiyi araştırmaktı. Yöntem: Sağlık alanında çalışan 93 genç akademisyen (73 kadın; ortalama yaş, 29,50±5,33 yıl) çalışmaya dahil edildi. Aleksitimi prevelansı değerlendirmesinde Toronto Aleksitimi Ölçeği-20 madde (TAS-20) kullanıldı. Muskuloskeletal ağrı ve ağrı şiddeti İskandinav Kas İskelet Sistemi Anketi (NMQ) ve Numerik Ağrı Derecelendirme Skalası (NRS) ile değerlendirildi. İş stresi, iş ve yaşam memnuniyeti sırasıyla Algılanan İş Stresi Ölçeği (PJSS), Minnesota Memnuniyet Anketi (MNQ) ve Yaşam Doyumu Ölçeği (SLS) kullanılarak ölçüldü. Sonuçlar: Katılımcıların % 15'i aleksitimik idi (TAS-20 skoru >60). Düşük-, orta- ve yüksek-normal aleksitimi alt grupları arasında NMQ, NRS, PJSS, MNQ ve SLS açısından fark yoktu (p>0,05). NMQ analizi, katılımcıların yaklaşık % 39,8'inde kas iskelet sistemi ağrısı olduğunu; ağrı prevalansının boyun (% 73,1), bel (% 63,4) ve omuz (% 55,9) bölgelerinde daha yüksek olduğunu gösterdi. TAS-20 sonuçları ile NMQ, PJSS, MNQ ve SLS ilişkili değildi (p>0,05). İstirahatteki ağrı şiddeti ile SLS arasında negatif bir ilişki vardı (r=-0,324, p=0,015). Ek olarak, aktivite sırasındaki ağrı şiddeti ile PJSS (r=0,268, p=0,035) ve SLS ilişkili bulundu (r=-0,317, p=0,017). Tartışma: Sağlık alanında çalışan genç akademisyenlerde aleksitimi ile muskuloskeletal ağrı, iş stresi, iş ve yaşam memnuniyeti ilişkili değildi. Ancak, artmış ağrı şiddeti ile azalmış yaşam memnuniyeti ve artmış iş stresi ilişkiliydi. Bununla birlikte, genç akademisyenlerde boyun, bel ve omuz bölgelerinde saptanan yüksek ağrı prevelansı göz ardı edilmemesi gerektiği görüşündeyiz.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessGenel ve Dahili TıpRomatolojiPsikolojiArticleQ4302126135