Sapancı, AhmetUlutaş, Aslı2024-11-152024-11-152024https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=usXiZIM9Lp0wk-YzRoaT-xLL8UsRohXGlLVak-bCMyoDOSFSjixr8cBCZANZlWQGhttps://hdl.handle.net/20.500.14517/7471Bu araştırmanın amacı yas deneyimi olan bireylerin duygu düzenleme güçlükleri ile bağlanma stillerinin travma sonrası büyüme üzerine etkisini incelemektir. Araştırma yöntemi olarak ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi Türkiye'de yaşayan 472 kişiden oluşmaktadır. Araştırma kapsamında yaş aralığı 18-65 arasında değişen 316 (%66,9) kadın, 156 (%33,1) erkek olarak belirten kişilerden veri toplanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Bilgilendirilmiş Onam Formu, Demografik Bilgi Formu, Travma Sonrası Büyüme Envanteri (TSBE), İlişki Ölçekleri Anketi (İÖA), Duygu Düzenlemede Zorluklar Ölçeği (DDZÖ) kullanarak elde edilmiştir. Araştırma verileri internet (Google form) üzerinden toplanmıştır. Bulgular, travma sonrası büyümenin kayıp üzerinden geçen süreye ve duygu düzenleme güçlüğüne göre farklılaşmadığını göstermektedir. Travma sorası büyüme ile kaybedilen kişinin yakınlık derecesi ilişkisinde; ebeveynlerini ya da kardeşini kaybeden kişilerde büyükannesini veya büyükbabasını kaybedenlere göre travma sonrası büyümenin daha fazla olduğu bulunmuştur. Bulgular, travma sorası büyüme ile güvenli bağlanma stili arasında düşük düzeyli, pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğunu göstermektedir. Kaygılı bağlanma stili ile duygu düzenleme güçlüğü arasında orta düzeyli, pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Araştırmada elde edilen sonuçlar mevcut literatür kapsamında değerlendirilerek tartışılmıştır.The aim of this study is to examine the effect of emotion regulation difficulties and attachment styles of individuals with grief experience on posttraumatic growth. Relational screening model was used as the research method. Criterion sampling method was used in the study. The sample of the research consists of 472 people living in Turkey. Within the scope of the research, data were collected from 316 (66.9%) females and 156 (33.1%) males between the ages of 18-65. Informed Consent Form, Demographic Information Form, Posttraumatic Growth Inventory (PGI), Relationship Scales Questionnaire (RSQ), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DREQ) were used as data collection tools. The research data were collected via the internet (Google form). The findings show that posttraumatic growth does not differ according to the time elapsed since the loss and difficulties in emotion regulation. In the relationship between posttraumatic growth and the degree of closeness of the bereaved person; it was found that posttraumatic growth was higher in people who lost their parents or siblings than those who lost their grandparents. The findings show that there is a low-level, positive and significant relationship between posttraumatic growth and secure attachment style. There was a moderate, positive and significant relationship between anxious attachment style and emotion regulation difficulties. The results obtained in the study were evaluated and discussed within the scope of the existing literature.trPsikolojiPsychologyMaster Thesis87889760https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=usXiZIM9Lp0wk-YzRoaT-xLL8UsRohXGlLVak-bCMyoDOSFSjixr8cBCZANZlWQG