Halide Gamze İNCE YAKARÖzlem FEDAİTürk Dili Bölümü / Turkish Language2024-05-252024-05-25202102148-77822148-959910.29000/rumelide.985285https://doi.org/10.29000/rumelide.985285https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/494694/covid-19-salgini-surecinde-yuksekogretimde-turk-dili-ve-edebiyati-egitimihttps://hdl.handle.net/20.500.14517/1930Dil, milli kimliğin şekillenmesinin mihenk taşıdır. Dille inşa edilen edebiyat ise toplumun kültürünün, dehasının ve hayal gücünün birikimidir. Dil ve edebiyat öğretimi ise bireyin şahsiyetini oluşturacak, zekâsını işletecek, ilim gücünü arttıracak ve kültürünü besleyip ayakta tutacak değerleri kazanmasını sağlamak demektir. Toplumların teşekkül şartlarından olan dilin ve edebiyatın uygun şekilde öğretimi bir manevi kültür aktarımını da beraberinde getirir. Bu sebeple dil ve edebiyat eğitiminin duygusal ve manevi bir etkileşimi de içermesi beklenir. Bu duygusal etkileşim hem dil ve edebiyat eğitimcileri açısından hem de öğrenciler açısından elzemdir. Kültürün temel dinamiklerinin nesilden nesle aktarılması, yaşatılması, geliştirilmesi dil ve edebiyat öğretiminin duygusal ve manevi etkileşimi ile gerçekleşir. Covid-19 salgınından sonra diğer tüm bölümlerde olduğu gibi Türk Dili, Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi, Türkçe Eğitimi, Türk Dili ve Edebiyatı bölümlerinde ve Yabancılara Türkçe Öğretimi Merkezlerinde, dersler çevirim içi olarak verilmeye başlanmıştır. Bu süreçte dil ve edebiyat eğitiminde, duygusal ve manevi etkileşim de çevirim içi olarak sağlanmaya çalışılmıştır. Araştırmamızda Covid-19 salgını sürecinde, ilgili bölümlerde görev yapan öğretim elemanlarının çevirim içi eğitim sürecine ilişkin; algı, tutum ve deneyimlerinin bağlamsallaştırılması amaçlanmıştır. Bu bağlamdan hareket ederek dil ve edebiyat öğretiminin salgın sürecindeki durumuna ışık tutulmaya çalışılacaktır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması ile dizayn edilmiş, anket ve görüşmeden elde edilen veriler kullanılmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle0Ö97799494694