Seren, Arzu Kader HarmancıOruç, Halime2024-08-072024-08-072022https://hdl.handle.net/20.500.14517/5674Bu çalışmanın amacı, İstanbul'daki bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan hemşirelerin Covid-19 pandemisi devam etmekteyken ölüm korkusu düzeylerinin incelenmesiydi. Çalışmaya ilgili eğitim araştırma hastanesinde en az bir yıldır çalışmakta olan 349 hemşire dahil edildi. Veriler katılımcıların kişisel ve mesleki özellikleri ile ölümle ilgili bazı soruları ve son olarak tanatafobi ölçeğini içeren bir anket formu ile ilgili klinikler ziyaret edilerek toplandı. Verilerin analizinde parametrik olmayan Mann Whitney U ve Kruskall Wallis analizleri kullanıldı. Hemşirelerin tanatafobi ölçek skorları ortalaması 31,4±10,1 olarak bulundu. Hemşirelerin kişisel ve mesleki özelliklerine göre yapılan karşılaştırmalarda tanatafobi ölçek skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Buna karşın ölümle ilgili sorulara verdikleri yanıtlara göre yapılan karşılaştırmalarda; 'Tanık Olunan Ölümlerden Etkilenme Durumu' ve 'Ölüm Kaygısına Yönelik Hizmet İçi Eğitim Programları İsteme Durumu' değişkenlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0,05). Yapılan ileri analizde (Mann-Whitney U) tanık olunan ölümlerden etkilenme durumunda etkilenmeyen grubun puan ortalamasının etkilenen ve hastaya göre değişiklik gösterdiğini ifade eden gruplardan anlamlı bir şekilde farklılaştığı görüldü. Ölüm kaygısına yönelik hizmet içi eğitim programları isteme durumunda ise eğitim almak isteyen grubun puan ortalamasının daha yüksek olduğu saptandı. Çalışmada hemşirelerin orta düzeyde ölüm korkusu deneyimledikleri ve bu korkunun tanık olduğu ölümlerden etkilenmediğini ifade eden hemşirelerde daha düşük, etkilenenlerde ise daha yüksek olduğu, yine ölüm kaygısına ilişkin hizmet içi eğitim programına gereksinim duyanlarda da daha yüksek olduğu bulundu. Bu sonuçlardan yola çıkılarak özellikle ilgili birimlerde çalışan ve ölümle daha sık karşılaşan hemşirelerin ölüm korkusu düzelerinin belirlenmesi, ölümle ilgili anksiyete duyulması olası birimlerde hizmet içi eğitimlerin düzenlenmesi önerilir.The aim of this study was to examine the fear of death levels of nurses working in a training and research hospital in Istanbul during the Covid-19 pandemic. 257 nurses who have been working in the relevant training and research hospital for at least one year were included in the study. The data were collected by visiting the clinics about the personal and professional characteristics of the participants, some questions about death, and finally a questionnaire including the tanataphobia scale. Non-parametric Mann Whitney U and Kruskall Wallis analyzes were used to analyze the data. The mean score of the tanataphobia scale of the nurses was found to be 31.4±10.1. No statistically significant difference was found between the tanatophobia scale scores in the comparisons made according to the personal and professional characteristics of the nurses (p>0.05). On the other hand, in the comparisons made according to the answers to the questions about death; A statistically significant difference was found in the variables of 'influenced by deaths witnessed' and 'demanding in-service training programs for death anxiety' (p<0.05). In the further analysis (Mann-Whitney U), it was observed that the mean score of the unaffected group in the status of affected by witnessed deaths differed significantly from the groups that were affected and stated that it varied according to the patient. In the case of requesting ın-service training programs for death anxiety, it was determined that the mean score of the group who wanted to receive training was higher. In the study, it was found that nurses experienced moderate fear of death and this fear was lower in nurses who stated that they were not affected by the deaths I witnessed, and higher in those who were affected, and it was also higher in those who needed an in-service training program on death anxiety. Based on these results, it is recommended to determine the fear of death levels of nurses who work in related units and encounter death more frequently, and to organize in-service trainings in units that are likely to have anxiety about death.trHemşirelikEğitim ve araştırma hastaneleriHemşirelerHemşirelikNursingHemşirelik araştırmalarıTraining and research hospitalsNursesKorona virüs enfeksiyonlarıNursingNursing researchKorona virüslerCoronavirus enfectionsPandemilerCoronaviridaePandemicsÖlüm korkusuFear of deathMaster Thesis57https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=sELqxhTlFGAjsbjOuuiyCK12zexHEttib3ZwT5V-kzsbtLEZOgGPa-jdTclAHI_1