Guvenc, Rengin CetınGuren, Ali KaanEngur, BusraCelık, SelinDemırtunc, Refik2024-05-252024-05-2520232149-20422149-460610.4274/MMJ.galenos.2023.874002-s2.0-85176441755https://doi.org/10.4274/MMJ.galenos.2023.87400Amaç: Koronavirüs hastalığı-19 (COVİD-19) atriyal fibrilasyon (AF) ve ventriküler aritmiler ile ilişkilidir. Yüzey elektrokardiyografisindeki (EKG) çeşitli elektrofizyolojik anormallikler, anormal interatriyal iletimin veya anormal repolarizasyonun belirteçleri olarak AF ve ventriküler aritmilerle ilişkilendirilmiştir. Bu çalışmada, pandemi sırasında COVİD-19 enfeksiyonu ile hastaneye yatırılan hastalarda bu tür EKG belirteçlerinin daha yaygın olup olmadığı anlaşılmaya çalışılmıştır. Yöntemler: Toplam 87 COVİD-19 hastası çalışma grubunu oluştururken, COVİD-19 enfeksiyonu dışında herhangi bir nedenle hastaneye yatırılan 64 hasta kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Kısmi ve ileri interatriyal blok (İAB) sıklığı, QT ve düzeltilmiş QT (QTc) süreleri, QT dispersiyonu (QTd) ve T tepeden uca süresi (Tpe) başvuru EKG’lerinden ölçüldü. Bulgular: COVİD-19 hastalarında hem kısmi hem de ileri İAB daha yaygındı, ancak istatistiksel anlamlılık yalnızca ileri İAB için gözlendi (COVİD-19 hastalarında %11,5’e karşı kontrollerde %0,0, p=0,005). QTc, QTd veya Tpe için gruplar arasında fark yoktu. Bayesyen analizlerde, COVİD-19 ile ileri İAB (BF10: 16) arasında bir ilişkiyi destekleyen güçlü kanıtlar bulunurken, kısmi İAB, QTc, QTd veya Tpe için bir ilişki olduğuna dair kanıt yoktu (hepsi için BF10<1). Sonuçlar: COVİD-19 ile hastaneye yatırılan hastalarda ileri İAB görülme olasılığı daha yüksektir ve bu durum AF’nin bu hastalarda neden daha sık görüldüğünü açıklayabilir.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessCOVID-19atrial fibrillationinteratrial blockventricular arrhythmiaelectrocardiographyArticleQ2384236242WOS:001156674000001381486900