Okan Üniversitesi / Okan University

Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/20.500.14517/1

Browse

Now showing 1 - 6 of 6

Coğrafi bilgi sistemi (CBS) kullanılarak kentsel tarihi yerleşmede kentsel morfolojinin analizi örnek olay: Kuzguncuk, İstanbul
(2024) Al-lamı, Hıba Faez Kareem; Aksulu, Behiye Işık
Kentsel morfolojinin kavram ve uygulama arasındaki incelenmesi, kentsel tarihi yerleşmenin gelişiminin ve kentin farklı dönemlerde geçirdiği değişim aşamalarının oluşumunda ve bilgisinde, araştırılmaya ilgi duyulan teorik kavramların uygulanmasında önemli bir yere sahiptir. Kentin kentsel morfolojisi, kentsel morfolojinin tarihsel gelişimine dayalı olarak kentsel formun oluşum ve dönüşüm süreçlerinin incelenmesine odaklanmaktadır, yani bölgeyi incelemek için farklı zaman aşamaları seçilecektir. İçeriğinde kentsel form ve mekan teorileri gibi kavramlar yer almakta ve bu sayede bölgenin ve zaman içinde kentsel formunu etkileyen faktörlerin incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu çalışma, mahallenin özelliklerinin ve kentsel alanlara erişimin incelenmesinin yanı sıra, sit alanının (Kuzguncuk) yer teorisi kapsamında beş unsurla incelenmesine ve bu unsurların mahalleye uygulanmasının sonuçlarının bilinmesine ışık tutmaktadır. Kuzguncuk'ta mevcut 2023 yılı boyunca herhangi bir değişiklik olmadığı için bu çalışma, dört farklı zaman diliminde (1922, 1982, 2005, 2021, 2023) toplanan ve veri analizinde dört döneme (1922, 1982, 2005, 2021) odaklanmaktadır. Araştırma alanının araştırmacısı tarafından ziyaretler, saha araştırmaları ve Üsküdar Belediyesi'nde mevcut olan bilgilere bağlı olarak toplanan bilgi verileri kullanılmış, üretilmiş ve düzenlenmiştir. Anlamayı, çalışmayı kolaylaştıran haritalar ve harita üretiminde coğrafi bilgi sistemlerinin kullanımını kolaylaştıran haritalar kapsamında, seçilen dönemlerde zaman diliminin kentsel formuna ilişkin en önemli sonuçların ve tartışmaların geliştirilmesiyle çalışma ortaya çıkmıştır. . Kentte meydana gelen değişkenleri ve onu etkileyen faktörleri bilmek, zamanla değişen ve gelişen kentlerin nedenleri konusunda seçilen çalışma alanının gerçekliğine yönelik teorilerin uygulanması amacıyla bu tür çalışmalara ilgi duyulmaktadır.
The Formation of Living World Heritage Traditional Urban Pattern (Case Study: Iran-Tabriz Grand Bazaar Complex)
(2023) VAHID EILAEI; Behiye Işık AKSULU
Historical urban pattern, as the architectural heritage of the past, shows the way of life and how civilizations have evolved. They convey much-accumulated information and details from the past to the present. In other words, their values are understood when the places that formed the cities are analyzed comprehensively. It is essential to examine the information mentioned for sustainable urban development as well as sustainable social development. While talking about the places in cities with Islamic architecture, bazaars are characterized by different architectural features; they played a significant role in the daily life of cities in the past and today. In this research, Tabriz's historic bazaar complex was discussed. And after determining the study area, its physical and social structure was analyzed, and the change process was evaluated by defining today's problems and possibilities.Tabriz grand bazaar complex has been one of Asia's most significant international urban areas and the World for commercial and cultural exchanges for seven centuries. Due to the historical bazaar's strategic location and architectural features, it has played an active role in the east-west trade route through the Silk Road. Looking at the past of the covered bazaar, we see traces of historical periods such as Seljuks, Ilkhanids, Kara-koyunlu Turkmens, Ak-koyunlu Turkmens, Safavids, Ottoman, and Qajar eras. Each of these periods affected on the formation and development of the bazaar. Tabriz's historical bazaar complex is on the UNESCO world heritage list as the world's largest brick-built covered bazaar. This research aims to understand the social-physical relation that formed the selected study area's features, characteristics, and spatial formation. As the gathered data evaluate it is ascertained that the area by minimal changes, continues its existence. In this context, in the further phases of the study, it will convey information that will contribute and form the bases for the conservation and development proposals.
İran-Tebriz'de geleneksel kent dokusunun incelenmesi ve korunması önerisi (araştırma alanı: Tebriz' in kapalıçarşı külliyesi)
(2023) Eılaeı, Vahıd; Aksulu, Behiye Işık
Tarihi kentler geçmişin mimari mirası olarak, yaşam biçimini ve medeniyetlerin nasıl evrildiğini göstermektedir. Geçmişten günümüze pek çok biriktirilmiş bilgi ve detaylar aktarmaktadırlar. Diğer anlamıyla, kentleri oluşturan mekanlar kapsamlı analiz edildiğinde barındırdığı değerler, anlaşılmaktadır. Sürdürülebilir kentsel gelişme yanı sıra sürdürülebilir sosyal gelişme için bahsedilen bilgilerin irdelenmesi önem taşımaktadır. İslam mimarisine sahip olan kentlerdeki mekanlardan bahsedilirken çarşılar farklı mimari özellikleri ile geçmişte ve günümüzde, kentlerin günlük yaşamında önemli bir rol oynamaktadırlar Bu araştırmada, Tebriz'in tarihi çarşı kompleksi ele alınmış ve çalışmanın alanı belirledikten sonra fiziksel ve sosyal yapısı analiz edilip günümüz sorun ve olanakları tanımlayarak, değişim süreci değerlendirilmiştir. Tebriz'in tarihi çarşı kompleksi, yedi yüzyıl boyunca ticari ve kültürel alışverişler için Asya'da ve Dünyada en önemli uluslararası kentsel alanlardan biri olmuştur. Tarihi çarşının mimari özellikleri ve stratejik coğrafi konumu nedeniyle İpek Yolu üzerinde doğu-batı ticaret yolunda da etkin izler bırakmıştır. Kapalı çarşının geçmişine bakıldığında Selçuklular, İlhanlılar, Kara-koyunlu Türkmenleri, Ak-koyunlu Türkmenleri, Safeviler, Osmanlı ve Kaçar devri gibi tarihi dönem izlerini görmekteyiz. Bu dönemlerin her birinin ayrı ayrı çarşının gerek oluşumunda gerekse gelişmesinde etkileri olmuştur. Tebriz'in tarihi çarşı kompleksi dünyanın en büyük tuğla ile inşa edilmiş kapalı çarşısı olarak UNESCO dünya mirası listesinde yer almaktadır. Araştırmada, Tebriz kenti ticari kesiminde seçilen alanın özellikleri, karakteristiği ve mekansal oluşumundaki fiziksel ve sosyal ilişkisinin anlaşılması için arşivlerden belge araştırma, alan çalışması, fiziksel ve sosyal anketlerle analizler yapılmıştır. Elde edilen bilgiler değerlendirilmiş, alanın günümüzde büyük ölçüde geleneksel özelliklerinin varlığını sürdürdüğü tespit edilmiştir. Bu bağlamda bilgilerden en önemlisi, geleneksel koruma yöntemleridir. Yöntemlerin etkisi geçmişten günümüze sürdürülüp ve bir kültür olarak devam etmektedir. Bu bağlamda çalışmanın ileri aşamada planlanacak olan tarihi kent merkezi koruma geliştirme projeleri için katkı sağlayacak ve temel oluşturacak değerde bilgi aktaracağı düşünülmektedir.
Kocaeli ili Darıca ilçesi 2636 ada 12 parselde yer alan geleneksel konutun restorasyon önerisi
(2023) Orman, Saniye; Aksulu, Behiye Işık
Bu çalışma Kocaeli ili Darıca ilçesi Yalı mahallesi sınırlarında yer alan geleneksel konut örneklerinden olan 2636 ada 12 parseldeki yapı konu alınmıştır. Çalışmanın temel hedefi günümüze kadar ulaşmış olan bu yapının mevcut durumunun belge altına alınıp, restitüsyon çalışması ile özgün halinin tespit edilip, koruma kuralları ışığında restorasyon önerisi ile gelecek nesillere aktarılmasını sağlamaktır. Çalışma kapsamında; Darıca ilçesi, yapının yakın çevresinde bulunan yapılar ve günümüzdeki hali incelenmiş olup, karşılaştırmalı çalışma ile analizleri yapılmış ve tarihi araştırmalar ile yapının özgün durumu araştırılmıştır. Yapılan araştırmalar sonucu elde edilen veriler değerlendirilip, yapıya yeni işlev kazandırılarak tekrar kullanılmasının sağlamasının amaçlandığı bir restorasyon projesi önerilmektedir.
Libya Bingazi şehrinde seçilen mahallelerin gelişim sürecinin fiziksel ve sosyal etkileşimi
(2024) Lathram, Huda Mohamed; Aksulu, Behiye Işık; Aysu, Mehmet Emre
Bu çalışma, Libya Bingazi'deki şehir büyümesinin çeşitli karmaşık faktörlerini kapsamlı bir şekilde incelemekte olup, özellikle sosyo ve çevresel faktörlerin etkileşimine vurgu yapmaktadır. Mahalleler, insanlar arasında sosyal uyumu teşvik edebilecek, etkili iletişimi ve toplum içindeki genel memnuniyeti sağlayabilecek yerler olarak değerlendirilmektedir. Bu durum, fiziksel çevre ve onun sosyal yapısı üzerindeki etkisiyle yakından ilişkilidir. Mahalledeki sosyal özellikler, yaşam kalitesini artırmada önemli bir rol oynamaktadır. Bu unsurlar, yapılı çevre gibi fiziksel yapının yanı sıra, yapılı çevrenin toplumda uyandırdığı duygular ve algılar gibi fiziksel olmayan unsurları da kapsamaktadır. Üretken ve uyumlu bir sosyal yaşam için yararlı bir ortam oluşturmak amacıyla grup tasarımının olumlu sosyal yönlerini kabul etmek çok önemlidir. Bu, küçük bir konut birimi (mahalle) içinde uygun etkileşim ve homojenliğin sağlanmasına vurgu yaparak başarılabilir. Çalışma, fiziksel çevrenin sosyal faktörler üzerindeki etkisini vurgulamakta ve kültürel ve ekonomik bileşenlere duyarlı gelişim stratejilerini savunmaktadır. Çalışma, fiziksel altyapı ile sosyal yapı arasındaki kayda değer ilişkiyi ve sosyal etkileşimi teşvik etmek, güvenlik ve korunmayı sağlamak, aidiyet duygusunu pekiştirmek, mahalle memnuniyeti ve topluluk birliğini teşvik etmek için karma kullanıma, tesislerin mevcudiyetine ve erişim kolaylığına sahip olmanın önemini ve topluluğun planlama sürecine dahil edilmesinin önemini, kentsel gelişimin, sakinlerin özel ihtiyaç ve arzularıyla eşleştirilmesi gerekliliğini vurgulamaktadır. Tez kentsel planlamanın kalıcı etkileri üzerine gelecekteki araştırmalar için bir çerçeve oluşturmakta ve farklı Arap şehirlerinin karşılaştırmalı bir incelemesini sunmaktadır. Bu yöntem, sadece fiziksel durumu artırmakla kalmayıp aynı zamanda sosyal yapıyı da teşvik eden, topluluk refahını artıran ve canlı, varlığını sürdürebilen kentsel alanların yaratılmasına katkıda bulunan kentsel ortamların inşa edilmesinin kritik önemini vurgulamaktadır.
Üsküp Türk Çarşısındaki Dükkânların Sosyal ve Fiziki Yapısı ile Koruma Sorunları
(2024) İbrahimgil, Ammar; Aksulu, B. Işık
Türkler sahip oldukları değer birikimini, fethettiği topraklardan devraldığı mirasla kavramıştır. Fuad Köprülü’nün İstanbul-Osmanlı Medeniyeti diye kavramsallaştırdığı özdeşleşme 1392 yılında Üsküp’ün alınmasıyla Rumeli’de kendine alan bulmuştur. Bu bağlamda özgün kimlik, devamlılığının koşulu ve güvencesi olan kültürel miras değerleri, şehre özgü belirleyiciler olarak değerlendirilmelidir. Üsküp Türk Çarşısı’nın kabul edilmiş koruma ilkeleri çerçevesinde şehrin karakterine ve çağdaş yaşam koşullarına uyumlu gerçekleştirilmesi için çarşının kültürel sürdürülebilirliğini esas alan koruma yöntemleri belirlenmeye çalışılmıştır. Geleneksel Türk çarşısının sosyal yapısı ahilik ocağı ve vakıf kültürü etkisinde şekillenmiştir. Bundan dolayı mimari için sosyal yapı ahilik kurumu üzerinden incelenmiştir. Bu kurumun çarşıdaki mimari birim karşılığı dükkân, sosyal birim karşılığı ise ahiler/esnaf olarak belirlenmiştir. Dükkânların fiziki tipolojisi, yerleşimi, boyutları, çatı biçimlerine, malzeme, vitrin ve üst kat biçimlerime göre belirlenmiştir. Çarşının sosyal yapısının nitelikleri ise esnaf ve ziyaretçiler ile yapılan anketlerle ölçülmüştür. Buna göre esnafın meslekî sürekliliği, yerleşikliği ve koruma bilincinin yanı sıra, ziyaretçilerin ikamet ettikleri yer ve çarşıya geliş nedenleri değerlendirilmiştir. Son olarak çarşı için çağdaş koruma anlayışı çerçevesinde öneriler sunulmuştur.

Browse

Browsing Okan Üniversitesi / Okan University by Author "Aksulu, Behiye Işık"