Browsing by Author "Sezen, Cansu"

Now showing 1 - 1 of 1

Bronşiolit tanısı ile izlenen çocukların ebeveynlerinin bronşiolite ilişkin uygulamaları ve yaşadıkları deneyimler
(2019) Sezen, Cansu; Uysal, Gülzade
Araştırma bronşiolit tanısı ile izlenen çocukların ebeveynlerinin bronşiolite ilişkin uygulamalarını ve yaşadıkları deneyimleri belirlemek amacıyla Ocak 2018- Haziran 2018 tarihleri arasında tanımlayıcı ve niteliksel olarak iki bölümde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın tanımlayıcı bölümünde ebevenylerin (n=330) bronşiolit atağı sırasında yaptıkları uygulamalar incelenmiştir. Ebeveynlerin çoğunluğu anne olup, %42,7'si 28-35 yaş arasında, %64,5'i ilk/ortaokul mezunudur. Bronşiolitli çocukların %50,6'sı erkek, %56,4'ünün tanı yaşı bir yaşın altındadır. Çocukların çoğunluğunun ek bir hastalığı, alerji öyküsü ve sürekli kullandığı bir ilaç yoktur. Çocukların %25,2'si daha önce hastane deneyimi olup %62,7'sinin en çok kış mevsiminde hastalığının tekrarladığı saptanmıştır. En sık görülen hastalık bulgusu ile %44,5 öksürük olarak bildirilmiştir. Ebeveynlerin %76,4'ü çocuk ateşlendiğinde ilk önce ılık uygulama yaptıklarını, %65,5'i ise atak belirtileri başladığında hiçbir şey yapmadan hastaneye götürdüklerini belirtmişlerdir. Ebeveynlerin %86,1'i çocuklarının hastalık süresince bol bol sıvı almalarını sağladıklarını, %86,4'ü çocuklarının terledikçe kıyafetlerini sıkça değiştirdiklerini, %70,6'sı çocukları hırıltılı nefes alıp verdiğinde sırtına belirli aralıklarla vurarak solunumunu rahatlatmaya çalıştıklarını belirtmişlerdir. Araştırmanın nitel bölümünde 12 ebeveyn ile yüzyüze görüşme yöntemi ile veriler toplanmış olup temalar ve alt temalar oluşturularak yaşadıkları deneyimler incelenmiştir. Ebeveynler bronşolit tanısı ilk konulduğunda korku (n=5), panik (n=4) ve endişe (n=4) yaşadıklarını belirtmişlerdir. Ataklar sırasında da yine en sık panik (n=9) ve korku (n=5) yaşadıkları görülmektedir. Tanı sonrası ebeveynler sıklıkla evin fiziksel düzenini değiştirme (n=6) ve sık temizlik yapma (n=3) gibi değişimler bildirmişlerdir. Anneler tanı sonrası en sık duygusal olarak suçluluk (n=4) ve yetersizlik (n=3) yaşarken; babaların korku (n=2) ve yıpranma duygusu (n=2) yaşadıkları görülmektedir. Ebeveynler iş yaşamlarında; izin almada sorun yaşama (n=3) ve iş kaybı korkusu (n=3) yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Bununla birlikte arkadaşları ile kalabalık ortamlara girememe (n=4) ve arkadaş kısıtlaması (n=3) arkadaş ilişkilerinde en sık yaşadıkları değişimlerdir. Çocuğun okul yaşamına etkisi olarak; en sık okul devamsızlığı (n=5) ve derslerinden geri kalma (n=5) yaşadıkları dikkati çekmektedir. Ebeveynlerin yarısı eşini suçladığını belirtirken, bazıları tartıştıklarını, bazıları ise destek hissettiğini bildirmiştir. Ebeveynler tamamı bronşiolit hakkında sağlık profeyonellerinin tekrarlı bilgi vermelerini belirtmişlerdir. Sonuç olarak ebeveynlerin bronşiolit atağında yaptıkları uygulamaların ortalamanın üzerinde olacak şekilde doğru ve uygun olduğu belirlenmiştir. Ayrıca atak sırasında ebeveynlerin en sık yaşadıkları duygunun korku olduğu dikkati çekmektedir. Anahtar kelimeler: Çocuk, Ebeveyn, Bronşiolit bakımında uygulamalar, Ebeveyn deneyimleri