Yetişkinlerde bağlanma stilleri ve yakın partner şiddeti arasındaki ilişkide öfke ifade tarzı ve öfke kontrolünün aracı rolü

No Thumbnail Available

Date

2024

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Open Access Color

OpenAIRE Downloads

OpenAIRE Views

Research Projects

Organizational Units

Journal Issue

Abstract

Bu çalışma 18-65 yaş arası yetişkinlik çağında olan bireylerin bağlanma stilleri ve yakın partner şiddeti arasındaki ilişkide öfke ifade tarzı ve öfke kontrolünün aracı rolünü incelemiştir. Katılımcılara sosyo-demografik bilgi formu, çatışmaların çözümüne yaklaşım ölçeği, sürekli öfke-öfke tarz ölçeği ve yakın ilişkilerde yaşantılar envanteri II uygulanmıştır. Araştırma veri seti normal dağıldığı için istatistiksel analizlerde parametrik testler kullanılmıştır. Bağlanma tarzlarının, sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarının ve yakın partneri şiddete maruz bırakma düzeyinin iki düzeyli sosyo-demografik değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini incelemek için bağımsız t-testi kullanılmıştır. Araştırma değişkenlerinin birbirleriyle olan ilişkisini incelemek için Pearson korelasyon analizi, ölçek puanlarının en az üç düzeyli kategorik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığının incelenmesi için tek yönlü ANOVA kullanılmıştır. Tek yönlü ANOVA uygulandıktan sonra farklılıkların hangi gruplar arasında olduğunu test etmek için post-hoc testi (Scheffe) uygulanmıştır. Ayrıca aracılık analizi PROCESS eklentisi ile 5000 Boostrap örnekleminde Hayes Model 4 esas alınarak uygulanmıştır. Analiz sonuçları doğrultusunda elde edilen bulgulara göre bağlanma kaygısı, sürekli öfke, öfke içte, öfke dışa ve yakın partneri şiddete maruz bırakma değişkenlerini pozitif yönde ve anlamlı şekilde yordamaktadır. Ayrıca bağlanma kaygısı değişkeninin öfke kontrolünü negatif yönde ve anlamlı şekilde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. Benzer şekilde kaçınmacı bağlanma için elde edilen bulgulara göre kaçınmacı bağlanma, sürekli öfke, öfke içte, öfke dışa ve yakın partneri şiddete maruz bırakma değişkenlerini pozitif yönde ve anlamlı şekilde yordamaktadır. Ayrıca kaçınmacı bağlanma değişkeninin öfke kontrolünü negatif yönde ve anlamlı şekilde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. Aracılık etkilerine bakıldığında bağlanma kaygısı ile yakın partneri şiddete maruz bırakma değişkenleri arasındaki ilişkide sürekli öfke, öfke içte ve öfke dışa değişkenlerinin anlamlı ve kısmi aracılık etkilerinin olduğu gözükmektedir. Öfke kontrol değişkeninin ise bağlanma kaygısı ile yakın partneri şiddete maruz bırakma değişkenleri arasındaki ilişkide anlamlı bir aracılık etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Benzer şekilde kaçınmacı bağlanma ile yakın partneri şiddete maruz bırakma değişkenleri arasındaki ilişkide ise öfke içte ve öfke dışa değişkenlerinin anlamlı ve kısmi aracılık etkilerinin olduğu gözükmektedir. Sürekli öfke ve öfke kontrol değişkenlerinin ise kaçınmacı bağlanma ile yakın partneri şiddete maruz bırakma değişkenleri arasındaki ilişkide anlamlı bir aracılık etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bağlanma stilleri, öfke ifade tarzı ve öfke kontrolü ve yakın partner şiddeti değişkenlerinin de sosyodemografik değişkenlere göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular literatür ışığında tartışılmıştır.
This study was conducted to evaluate the mediating role of anger expression style and anger control in the relationship between attachment styles and intimate partner violence of adult individuals between the ages of 18-65. A socio-demographic information form, The Revised Conflict Tactics Scales (CTS 2), State-Trait Anger Expression Inventory, and The Experiences in Close Relationship Scale (ECR)-short form were administered to the participants. Since the research data set was normally distributed, parametric tests were used in statistical analyses. Independent t-test was used to examine whether attachment styles, trait anger and anger expression styles, and the level of exposure to violence by an intimate partner differed according to two-level socio-demographic variables. Pearson correlation analysis was used to examine the relationship between the research variables, and one-way ANOVA was used to examine whether the scale scores differed according to at least three-level categorical variables. After applying one-way ANOVA, post-hoc test (Scheffe) was applied to test which groups the differences were between. Additionally, mediation analysis was applied based on Hayes Model 4 on a 5000 Boostrap sample with the PROCESS plugin. According to the findings obtained in line with the analysis results, attachment anxiety positively and significantly predicts the variables of trait anger, anger-in, anger-out and perpetrating violence against an intimate partner. Additionally, it was concluded that the attachment anxiety variable negatively and significantly predicted anger control. Similarly, according to the findings obtained for avoidant attachment, avoidant attachment positively and significantly predicts the variables of trait anger, anger-in, anger-out, and perpetrating violence against an intimate partner. Additionally, it was concluded that the avoidant attachment variable negatively and significantly predicted anger control. When looking at the mediation analysis, it appears that trait anger, anger-in and anger-out variables have significant and partial mediating effects in the relationship between attachment anxiety and the variable of perpetrating violence against an intimate partner. It was concluded that the anger control variable did not have a significant mediating effect on the relationship between attachment anxiety and perpetrating violence against an intimate partner. Similarly, it appears that the anger-in and anger-out variables have significant and partial mediating effects in the relationship between avoidant attachment and perpetrating violence against an intimate partner. It was concluded that trait anger and anger control variables did not have a significant mediating effect on the relationship between avoidant attachment and perpetrating violence against an intimate partner. It has been determined that attachment styles, anger expression and anger management, and intimate partner violence variables differ according to sociodemographic variables. The findings were discussed in the light of the literature.

Description

Keywords

Psikoloji, Psychology

Turkish CoHE Thesis Center URL

Fields of Science

Citation

WoS Q

Scopus Q

Source

Volume

Issue

Start Page

End Page

140