Şizofreni hastalarına birincil bakım veren bireylerin yalnızlık ve baş etme tutumları düzeyinin değerlendirilmesi

Abstract

Şizofreni, son yüzyılda psikoloji alanını uğraştıran, ancak günümüzde bile tam anlamıyla aydınlatılamamış bir psikolojik bozukluktur. 19. Yüzyıldan bugüne dek oluşturduğu etkiyle toplumda korku uyandıran bu rahatsızlık genç yaşta kendini gösteren, insanların birbirleriyle iletişimlerine ve ilişkilerine ciddi zararlar vererek kendine has bir içe kapanma durumu yaşadığı; bazı düşünce ve hareketlerde ciddi bozukluklara sebep olan bir hastalıktır. Şizofreni henüz daha genç yaşlarda başlayan, duygu, davranış ve fonksiyonelliği etkileyen, kronik bir hastalık olması sebebiyle hastayı ve aile bireylerini olumsuz yönde etkilemektedir. Şizofreni hastalarının büyük çoğunluğu destek gereksiniminden ve sosyal etkenler sebebiyle aile bireyleriyle beraber yaşarlar. Şizofreni uzun süre seyir gösteren, yıpratıcı ve ruhsal birtakım belirtileri olan bir rahatsızlıktır. Şizofreni hastasına bakım veren aile bireyi; fiziksel, duygusal, toplumsal ve ekonomik yönlerden pek çok zorluklar yaşamaktadır. Bu çalışmada, tedavi gören şizofreni hastalarına bakım veren bireylerin yaşadıkları yalnızlık ve bu hastalıkla baş etme tutumları değerlendirilmiştir. Araştırma İstanbul'da Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi, Şizofreni Dostları Derneği ve Avrasya Şizofreni Derneğinde şizofreni hastalarına birincil bakım veren 18-65 yaşarası bireylerdir. Araştırmaya katılan katılımcıların yarısının kadın yarısının erkek, katılımcıların büyük bir bölümünün 50 yaşından büyük, evli, 2 çocuk sahibi, evde biri ile yaşadığı, ilkokul ve ortaokul mezunu, şu anda çalışma hayatının olmadığı, gelirinin asgari ücret seviyesinde olduğu görülmüştür. Aynı zamanda katılımcıların çoğunun 10 yıldan fazla bakım verdiği, evde hastasına ait bir odasının olduğu, sosyal güvencesinin olduğu, herhangi bir psikolojik rahatsızlık geçirmediği, ailelerinde başka psikiyatrik rahatsızlık geçiren birinin olmadığı, ruhsal hastalığından dolayı şu anda tedavi görmediği, fiziksel bir rahatsızlığının bulunmadığı, alkol ve madde kullanmadığı, bakım verici olmalarından ötürü hayatlarının orta derece zorlaştığı, hastasının şu anda çalışmadığı, hastalık öncesinde çalışma hayatının olduğu, hastaneye yatış sayısının 2'nin üstünde olduğu, hastalık süresinin 10 yıl ve altında olduğu, düzenli ilaç tedavisi gördüğü, hastasının fiziksel bir rahatsızlığının olmadığı, hastasına ilk tanının 2005 yılı sonrasında koyulduğu, hastasının sosyal güvencesinin olduğu, hastasının alkol ve madde kullanmadığı, hastasının intihar girişiminde bulunmadığı ve hastasının kendisine ya da bir başkasına şiddet uygulamadığı görülmüştür Çalışmada şizofren hastalarının bakımından sorumlu olan hasta yakınlarının çoğunluğunun 50 yaşından büyük olduğu saptanmıştır.

Schizophrenia is a psychological disorder that has been challenging the field of psychology in the last century but has not been fully elucidated even today. This discomfort that aroused fear in the society with the effect it has created since the 19th century has shown itself at a young age, and has experienced a unique introvert situation by causing serious harm to people's communication and relations with each other; is a disease that causes serious disturbances in some thoughts and movements. Schizophrenia is a chronic disease that starts at a young age, affects emotion, behavior and functionality, and adversely affects the patient and family members. The majority of patients with schizophrenia live with family members because of the need for support and social factors. Schizophrenia is a disruptive and mental disorder with a long course. Family member who gives care to schizophrenia patient; physical, emotional, social and economic aspects. In this study, the loneliness and attitudes towards coping with schizophrenia patients were evaluated. The study was conducted between 18-65 years old in the Erenköy Psychiatric Hospital, Friends of Schizophrenia and Eurasian Schizophrenia Association. It was seen that half of the participants were female and half of them were male, most of them were married with 50 children, married with 2 children, lived at home with one, primary and secondary school graduates, no working life and income was at minimum wage. At the same time, most of the participants had been caring for more than 10 years, had a room at home for their patients, had social security, had no psychological disorder, had no family history of psychiatric disorder, had no physical illness, had no physical illness, alcohol and substance. that the patient is not working at the moment, working life before the illness, the number of hospitalizations is over 2, the duration of the disease is 10 years or less, and the patient has no physical discomfort, The patient was first diagnosed after 2005, had social security, did not use alcohol and substance, did not attempt suicide and It was found that the majority of the patients' relatives who are responsible for the care of schizophrenic patients are older than 50 years.