Menopoz-Sonrası Dönemde Meme Kanseri Gelişiminde Beslenme Alışkanlıkları ve Yaşam Kalitesi Etkili mi?
No Thumbnail Available
Date
2023
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Bu çalışmada, menopoz-sonrası dönemdeki kadınların beslenme alışkanlıklarının ve yaşam kalitesinin meme kanseri oluşum riskine etkisini değerlendirmek amaçlanmıştır. Araştırmaya, Nisan- Haziran 2022 tarihleri arasında meme kanseri tanısı alan 30 kadın ve kanser tanısı almayan 30 gönüllü kadın dahil edilmiştir. Sosyodemografik özellikler, menopoza ilişkin bilgiler, literatürden yararlanılarak araştırmacılar tarafından hazırlanan sorular ve besin tüketim sıklığı formu ile beslenme alışkanlıkları sorgulanmış ve Menopoza Özgü Yaşam Kalitesi Ölçeği uygulanmıştır. Vücut ağırlığı ve boy uzunluğu beyana dayalı alınmıştır. Kadınların yaş ortalaması meme kanseri grubunda 59,1±10,82 yıl iken kontrol grubunda 58,7±7,67 yıl olarak bulunmuştur. Menarş yaşı ortalaması hasta grubunda 12,6±1,33 yıl, kontrol grubunda ise 12,9±1,53 yıl olarak saptanmıştır. Hasta grubundaki kadınların menopoz başlangıç yaşı ortalamasının kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük olduğu saptanmıştır (sırasıyla 45,7±5,75 yıl; 48,7±4,14 yıl). Hasta grubunun BKİ ortalamasının (31,0±3,29 kg/m2) kontrol grubuna (25,8±3,72 kg/m2) göre istatistiksel olarak daha fazla olduğu belirlenmiştir. Hasta grubundaki kadınların (%66,7) gece yeme oranının kontrol grubundakilere (%16,7) göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Yaşam kalitesi alt gruplarından psikososyal alan puanı arttıkça meme kanseri riski artmaktadır (OR: 1,20; %95 GA: 0,94- 1,19). Sonuç olarak, obezite, gece yeme, hormon ilacı kullanımı ve psikososyal alana ilişkin alışkanlıklar ve meme kanseri arasında ilişki olduğu saptanmıştır. Beslenme ve yaşam tarzı alışkanlıklarında olumlu yönde yapılacak değişiklikler ile meme kanseri riskinde azalma sağlanabileceği söylenebilir.
Description
Keywords
Turkish CoHE Thesis Center URL
Citation
0
WoS Q
N/A
Scopus Q
N/A
Source
Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi
Volume
12
Issue
3
Start Page
1301
End Page
1312