Libya Bingazi şehrinde seçilen mahallelerin gelişim sürecinin fiziksel ve sosyal etkileşimi

Abstract

Bu çalışma, Libya Bingazi'deki şehir büyümesinin çeşitli karmaşık faktörlerini kapsamlı bir şekilde incelemekte olup, özellikle sosyo ve çevresel faktörlerin etkileşimine vurgu yapmaktadır. Mahalleler, insanlar arasında sosyal uyumu teşvik edebilecek, etkili iletişimi ve toplum içindeki genel memnuniyeti sağlayabilecek yerler olarak değerlendirilmektedir. Bu durum, fiziksel çevre ve onun sosyal yapısı üzerindeki etkisiyle yakından ilişkilidir. Mahalledeki sosyal özellikler, yaşam kalitesini artırmada önemli bir rol oynamaktadır. Bu unsurlar, yapılı çevre gibi fiziksel yapının yanı sıra, yapılı çevrenin toplumda uyandırdığı duygular ve algılar gibi fiziksel olmayan unsurları da kapsamaktadır. Üretken ve uyumlu bir sosyal yaşam için yararlı bir ortam oluşturmak amacıyla grup tasarımının olumlu sosyal yönlerini kabul etmek çok önemlidir. Bu, küçük bir konut birimi (mahalle) içinde uygun etkileşim ve homojenliğin sağlanmasına vurgu yaparak başarılabilir. Çalışma, fiziksel çevrenin sosyal faktörler üzerindeki etkisini vurgulamakta ve kültürel ve ekonomik bileşenlere duyarlı gelişim stratejilerini savunmaktadır. Çalışma, fiziksel altyapı ile sosyal yapı arasındaki kayda değer ilişkiyi ve sosyal etkileşimi teşvik etmek, güvenlik ve korunmayı sağlamak, aidiyet duygusunu pekiştirmek, mahalle memnuniyeti ve topluluk birliğini teşvik etmek için karma kullanıma, tesislerin mevcudiyetine ve erişim kolaylığına sahip olmanın önemini ve topluluğun planlama sürecine dahil edilmesinin önemini, kentsel gelişimin, sakinlerin özel ihtiyaç ve arzularıyla eşleştirilmesi gerekliliğini vurgulamaktadır. Tez kentsel planlamanın kalıcı etkileri üzerine gelecekteki araştırmalar için bir çerçeve oluşturmakta ve farklı Arap şehirlerinin karşılaştırmalı bir incelemesini sunmaktadır. Bu yöntem, sadece fiziksel durumu artırmakla kalmayıp aynı zamanda sosyal yapıyı da teşvik eden, topluluk refahını artıran ve canlı, varlığını sürdürebilen kentsel alanların yaratılmasına katkıda bulunan kentsel ortamların inşa edilmesinin kritik önemini vurgulamaktadır.

This extensive analysis of urban planning in Benghazi thoroughly examines the various complex elements of city growth, with a specific emphasis on the interplay between socio and environmental factors. Neighbourhoods are regarded as locations that can foster social cohesion among people, enabling effective communication and overall satisfaction within the community. This is closely tied to the built environment and its impact on social aspects. The social features in the neighbourhood play a crucial role in improving the overall quality of life. These aspects encompass both the physical elements, such as the built environment, as well as the non-physical elements, which include the emotions and perceptions that the built environment evokes in society. It is crucial to acknowledge the positive social aspects of group design in order to establish a beneficial environment for a productive and harmonious social life. This can be achieved by emphasizing the provision of suitable interaction and homogeneity within a small residential unit (neighbourhood). The study highlights the impact of the physical surroundings on social factors, advocating for development strategies that are considerate of both cultural and economic components. The study emphasizes the notable correlation between the physical infrastructure and social elements, as well as the significance of having a mixed-use, the availability of facilities, and ease of access for fostering social interaction, ensuring safety and protection, fostering a sense of belonging, satisfaction with neighborhood and promoting community unity. The study emphasizes the importance of involving the community in the planning process and highlights the need to match urban development with the specific needs and desires of inhabitants. The paper establishes a framework for future research on the enduring effects of urban planning and provides a comparative examination of different Arab towns. This method emphasizes the crucial significance of constructing urban environments that not only increase physical elements but also foster the social element, boost community welfare, and contribute to the creation of lively, resilient urban spaces.