Fazla kilolu ve obez bireylerde tıkınırcasına yeme bozukluğunun saptanması

Abstract

Bu araştırma, beden kütle indeksi 25'in üzerinde olan fazla kilolu ve obez bireylerde tıkınırcasına yeme bozukluğunu saptamak; fazla kilolu bireylerde tıkınırcasına yeme sendromu görülme sıklığı ile obez bireylerde tıkınırcasına yeme sendromu görülme sıklığını karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırma Ordu ilindeki özel bir hastanenin diyet polikliniğine başvuran, 18-65 yaş arasında bulunan 100 kişi üzerinde yapılmıştır. Araştırma verileri anket formları yardımıyla toplanmıştır. Anket formlarında bireylerin demografik özellikleri, beslenme alışkanlıkları ve öğün düzeni, besin tüketim sıklığı, yiyecekleri pişirme yöntemleri, fiziksel aktivite yapma sıklıkları, zayıflama ilaçları veya tatlandırıcı kullanma durumları sorgulanmıştır. Tıkınırcasına yeme sendromu saptamak amacıyla Edinburg Bulimia Araştırma Testinden yararlanılmıştır. Bireylerin genel özellikleri, beslenme alışkanlıkları, besinleri tüketim sıklıkları, yiyecekleri pişirme yöntemleri, fiziksel aktivite yapma sıklığı, tatlandırıcı ve zayıflama ilacı kullanımı ile tıkınırcasına yeme bozukluğu arasındaki ilişki sorgulanmıştır. Çalışmaya katılan bireylerin %43,0'ı fazla kilolu, %57,0'ı obezdir. Bireylerin %27,0'ında tıkınırcasına yeme bozukluğu olduğu saptanmıştır. BKİ ile tıkınırcasına yeme sendromu arasındaki ilişki incelendiğinde; fazla kilolu olanların %25,6'sında bu sendrom varken %74,4'ünde bulunmamaktadır. Obez olanların %28,6'sında bu sendrom varken %71,9'unda bulunmamaktadır. BKİ ile tıkınırcasına yeme sendromu arasında anlamlı düzeyde ilişki bulunmamaktadır (p>0,05). Diyabet hastalığı, fiziksel aktivite, fast food tüketimi ile BKİ arasında istatistiksel olarak önemli bir ilişki bulunurken; yaşanılan şehir, uyku düzeni, eğitim düzeyi ve hipertansiyon hastalığı ile istatistiksel olarak önemli bir ilişki saptanmamıştır ( p>0,05). Anahtar Kelimeler: Tıkınırcasına yeme bozukluğu, Obezite, Yeme bozuklukları, BKİ, Edinburg Bulimia Araştırma Testi

The aim of this study was to determine the obstructive eating disorder in overweight and obese individuals with a body mass index of more than 25, to compare the incidence of binge eating syndrome in obese individuals, to observe the incidence of binge eating syndrome in overweight individuals. The study was carried out on 100 people age between 18-65 years who were applied to the dietary clinics of private hospital in Ordu.The data were collected by the survey. Demographic characteristics, dietary habits and meal schedules, frequency of food consumption, food cooking methods, frequency of physical activity, weight loss medication and use of sweetener were investigated in the survey forms. Blumic Investigatory Test Edinburg (BITE) test was used to determine binge-eating syndrome. General characteristics of the individuals, dietary habits, frequency of consumption of foods, methods of cooking, frequency of physical activity, use of sweeteners and attenuation medication, also the relationship between binge eating disorders were investigated. 43,0% of the participants were overweight and 57,0% were obese. Binge eating disorder was found in 27,0% of the patients. When the relationship between BMI and binge eating syndrome is examined; among the overweight patiens 25.6% have this syndrome, while 74.4% do not. 28.6% of the obese patients had this syndrome but 71.9% had not. There was no significant relationship between BMI and obstructive eating syndrome (p> 0.05). While there was a significant relationship between diabetes, physical activity, fast food consumption and BMI, no significant relationship was found between the city, sleep pattern, education level, blood pressure and cholesterol disease (p> 0.05). Key Words: Binge eating disorder, Obesity, Eating disorder, BMI, Blumic Investigatory Test Edinburg