Gürpınar, Bahar
Loading...
Name Variants
Bahar, Gürpınar
GÜRPINAR Bahar
Bahar Gürpınar
Gurpinar, B.
B., Gürpınar
Bahar GÜRPINAR
Gürpınar, B.
Bahar GURPiNAR
Gurpinar Bahar
Bahar Gurpinar
Gürpınar Bahar
Gurpinar, Bahar
GURPiNAR Bahar
Gürpınar, Bahar
GÜRPINAR Bahar
Bahar Gürpınar
Gurpinar, B.
B., Gürpınar
Bahar GÜRPINAR
Gürpınar, B.
Bahar GURPiNAR
Gurpinar Bahar
Bahar Gurpinar
Gürpınar Bahar
Gurpinar, Bahar
GURPiNAR Bahar
Gürpınar, Bahar
Job Title
Dr.Öğr.Üyesi
Email Address
bahar.gurpinar@okan.edu.tr
ORCID ID
Scopus Author ID
Turkish CoHE Profile ID
Google Scholar ID
WoS Researcher ID
Scholarly Output
2
Articles
2
Citation Count
13
Supervised Theses
0
2 results
Scholarly Output Search Results
Now showing 1 - 2 of 2
Article Citation Count: 13Effect of pulp chamber depth on the accuracy of endocrown scans made with different intraoral scanners versus an industrial scanner: An in vitro study(Mosby-elsevier, 2022) Gurpinar, Bahar; Tak, Onjen; Protetik Diş Tedavisi / Prosthetic Dental TreatmentStatement of problem. The accuracy of intraoral scanners (IOSs) has been evaluated. However, testing their performance when scanning deep endocrown preparations is lacking. Purpose. The purpose of this in vitro study was to assess the effect of pulpal chamber extension depth (PCED) on scanning accuracy and to compare the accuracy of different IOSs on scanning different PCEDs. Material and methods. Six different IOSs were compared: TRIOS 3, CEREC Omnicam, CEREC Primescan, Planmeca Emerald, iTero Element2, and Virtuo Vivo. Endocrown preparations were digitally designed with a computer-aided design and computer-aided manufacturing (CAD-CAM) software program (Rhicoceros), and the PCEDs of preparations were 2, 3.5, and 5 mm. Designed preparations were milled from a polymethylmethacrylate block (Telio CAD) with a milling unit. Reference scans were obtained from an industrial scanner (ATOS), and 5 test scans of each cavity were made with 6 IOSs. All scans were converted into standard tessellation language (STL) files. The data sets obtained from the IOSs were superimposed on the reference scan to evaluate trueness and on each other within groups to determine precision by using a 3D analysis software program (Geomagic Control X). Obtained data were analyzed with 1-way ANOVA and Tukey HSD tests (alpha=.05). Results. CEREC Primescan was found to have the best trueness and precision among the evaluated IOSs (P<.05), while Planmeca Emerald was found to have the lowest trueness (P<.05). For all tested PCEDs, statistically significant differences were found among IOSs. A PCED with a 2-mm depth (18.57 +/- 4.80 mu m) showed significantly better scanning trueness than that with a 5-mm depth (23.81 +/- 6.53), while no significant differences were found between 2 and 3.5 mm (P>.05). Conclusions: Deep pulpal chamber extensions of endocrown restorations could negatively affect scanning accuracy, and scanning accuracy varies depending on the selected IOS. CEREC Primescan appears to be the best IOS choice for scanning endocrowns with deep pulpal chamber extensions.Article Citation Count: 0Polimer-i̇nfiltre seramik ve lityum disilikat seramikten üretilen okluzal vener ve overlay CAD/CAM restorasyonların kırılma dayanımlarının i̇ncelenmesi(2020) Çelakıl, Tamer; Evlioğlu, Gülümser; Gürpınar, Bahar; Baca, Emrah; Protetik Diş Tedavisi / Prosthetic Dental TreatmentGi̇ri̇ş ve Amaç: Çalışmanın amacı; polimer-infiltre seramik ve lityum disilikat seramikten üretilen okluzal vener ve overlay CAD/ CAM restorasyonları kırılma direnci açısından kıyaslamaktır.Yöntem ve Gereçler: 60 adet çürüksüz büyük azı dişi 5 gruba ayrılmıştır: Polimer-infiltre seramik (PIC)-overlay (n: 12), PICocclusal Veneer (n: 12), Lityum disilikatla güçlendirilmiş seramik (LDC)-overlay (n: 12), LDC occlusal veneer (n: 12) ve doğal dişlerden oluşan kontrol grubu (n: 12). Standart overlay ve okluzal vener preparasyonları hazırlanmıştır. Restorasyonlar CEREC ile üretilmiş, adeziv rezin siman ile simante edilmiştir. Tüm örneklere çiğneme simülatörü cihazı yardımıyla yapay yaşlandırma işlemi uygulanmış, üniversal test cihazı ile kırılma kuvvetleri belirlenmiştir. Kırık yüzeyler stereomikroskop yardımıyla incelenmiştir.Bulgular: Veriler Tek-Yönlü Anova, Tukey HSD test ve Student t testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Kırılma kuvveti açısından kontrol grubu anlamlı düzeyde dayanıklı bulunmuş (2942,3±724,60), diğer gruplar arasında (PIC-overlay: 2196,77±427,84; PIC-occlusal veneer: 2326,19±469,07; LDC overlay: 1960,16±438,85; LDC occlusal veneer: 2148,53±460,18) anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Kırılma paterni açısından gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiş; okluzal vener restorasyonlarda daha yüksek oranda Burke sınıf I-II kırıklar görülmüştür.Tartışma ve Sonuç: LDC ve PIC materyallerinden üretilen minimal invaziv okluzal vener restorasyonların, posterior bölge dental aşınma olgularının restorasyonunda başarılı bir tedavi alternatifi olduğu saptanmıştır.