Somatizasyon bozukluğu ile bağlanma stilleri ve psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişki

Abstract

Bu araştırma üniversite öğrencilerinde somatizasyon bozukluğu ile bağlanma stilleri ve psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkiyi saptamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya İstanbul Okan Üniversitesinde öğrenim gören 18-45 yaş aralığında olan 315 kadın 96 erkek olmak üzere toplamda 411 birey katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak; Sosyo-demografik Bilgi Formu, Somatizasyon Ölçeği, İlişki Ölçekleri Anketi ve Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi 'IBM SPSS 24' programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin analizinde katılımcıların sosyo-demografik bilgilerine ilişkin betimsel bulgular frekans analizi yöntemiyle elde edilmiştir. Araştırma sorularına yanıt alabilmek amacıyla somatizasyon düzeyinin katılımcıların cinsiyetleri, yaşları, travmatik deneyimleri, kronik fiziksel hastalıkları ve psikiyatrik/psikolojik tanı alma durumlarına göre farklılaşması bağımsız örneklem t testi ile incelenmiştir. Somatizasyon düzeyinin katılımcıların bağlanma stillerine ve aylık gelir düzeylerine göre farklılaşma durumuna tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile bakılmıştır. Tek yönlü varyans analizinde anlamlı bir sonuç bulunması halinde gruplar arasındaki farklılıkları tespit etmek için Bonferroni Post-hoc testi uygulanmıştır. Psikolojik dayanıklılık ölçeği alt boyutları ile somatizasyon düzeyleri ve güvenli bağlanma stili arasındaki ilişkiler Pearson korelasyon analizi ile test edilmiştir. Çalışmanın sonucunda, katılımcıların cinsiyetlerine, yaşlarına, kronik fiziksel hastalık durumlarına ve psikiyatrik/psikolojik tanı alma durumlarına göre somatizasyon düzeylerinin anlamlı bir şekilde farklılaştığı bulunurken katılımcıların aylık gelir düzeylerine ve travmatik deneyimlerine göre somatizasyon düzeylerinin anlamlı bir şekilde farklılaşmadığı bulunmuştur. Katılımcıların bağlanma stillerine göre somatizasyon düzeylerine bakıldığında anlamlı bir şekilde farklılaştığı görülmüştür. Kayıtsız bağlanma stiline sahip katılımcıların somatizasyon düzeylerinin güvenli bağlanma stiline sahip olanlara göre anlamlı bir şekilde daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Somatizasyon ile psikolojik dayanıklılık alt boyutlarından yapısal stil, gelecek algısı, aile uyumu, kendilik algısı, sosyal yeterlilik ve sosyal kaynaklar arasında negatif yönlü anlamlı korelasyonlar bulunmuştur. Bu sonuca göre, katılımcıların somatizasyon düzeyleri azaldıkça psikolojik dayanıklılık düzeylerinin arttığı görülmüştür. Güvenli bağlanma stili ile psikolojik dayanıklılık alt boyutlarından aile uyumu, sosyal yeterlilik ve sosyal kaynaklar arasında pozitif yönlü anlamlı korelasyonlar bulunmuştur. Bu sonuca göre, katılımcıların güvenli bağlanma stili arttıkça aile uyumu, sosyal yeterlilik ve sosyal kaynaklara yönelik psikolojik dayanıklılıklarının arttığı görülmüştür.The aim of this study was to investigate the relationship between somatization disorder with attachment styles and resilience in university students. A total of 411 individuals consisting of 315 females and 96 males between the ages of 18-45 studying at Istanbul Okan University participated in this study. As a data collection tool in the study; Socio-demographic Information Form, Somatization Scale, Relationship Scales Questionnaire and Resilience Scale for Adults were used. The data analysis was carried out with the program 'IBM SPSS 24'. Descriptive findings regarding socio-demographic information of the participants were obtained by frequency analysis method in the analysis of the data. In order to find answers to the research questions, differentiation of the somatization levels according to the participants' gender, age, traumatic experiences, chronic physical diseases and psychiatric / psychological diagnoses was examined with the independent sample t test. One-way analysis of variance (ANOVA) was used to examine the differentiation of somatization level according to participants' attachment styles and monthly income levels. When a significant result was found in the one-way analysis of variance, Bonferroni Post-hoc test was applied to detect differences between the groups. Relationships between resilience scale sub-dimensions with somatization levels and secure attachment style were tested with Pearson correlation analysis. As a result of the study, it was found that the somatization levels of the participants differ significantly according to their gender, age, chronic physical illnesses and psychiatric/psychological diagnoses, while the somatization levels of the participants did not differ significantly according to their monthly income levels and traumatic experiences. It has been seen that there was a significant difference in the somatization levels of the participants according to their attachment styles. It was concluded that the somatization levels of participants with a dismissing attachment style were significantly higher than those with a secure attachment style. Significant negative correlations were found between somatization and resilience sub-dimensions of structured style, perception of future, family cohesion, perception of self, social competence and social resources. According to this result, it has been seen that as the somatization levels of the participants decreased, their resilience levels increased. Significant positive correlations were found between secure attachment style and resilience sub-dimensions of family cohesion, social competence, and social resources. According to this result, it has been seen that as the secure attachment style of the participants increased, their resilience towards family cohesion, social competence and social resources increased.