Dahiliye Kliniklerinde Çalışan Hemşirelerin Zaman Yönetiminin İş Doyumuna Etkisi

Abstract

Bu çalışmada dahiliye kliniğinde görev yapmakta olan hemşirelerin zaman yönetimi becerilerinin iş doyumu üzerindeki etkilerinin incelenmesi ve aradaki ilişkinin açığa çıkarılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda nicel araştırma yöntemleri arasında en sık kullanılan yöntemlerden birisi olan tanımlayıcı modeli kullanılarak örnekleme alınan kamu (evren: 623) ve özel (evren: 149) hastane dahiliye servisinde çalışan toplam 268 hemşire ile araştırma gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler SPSS 22 paket programında analiz edilmiş ve sonuçlara göre dahiliye kliniklerinde çalışan hemşirelerin zaman planlaması ile zaman tutumu düzeyleri orta düzeyde, zaman harcatıcı faktörleri düşük düzeyde ve iş doyumu düzeyleri düşüktür. Ayrıca zaman yönetimi tutumları ile iş doyumları arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki vardır ve zaman yönetimi tutumları ve iş doyumları üzerinde hemşire başına düşen aylık hasta sayısı, ilave işlemlerde görev alma durumu, bakım planı uygulama, aylık nöbete kalma sayısı ve günde yapılan tedavi sayısı anlamlı bir farklılık yaratmadığı belirlenmiştir. Çalışmada son olarak kamu ve özel hastanelerde görev yapan hemşirelerin iş doyumu ile zaman yönetimi alt boyutlarından zaman harcatıcı faktörler haricinde toplam ve tüm alt boyutlarda düzeyler arasında anlamlı derecede farklılık tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlar ışığında dahiliye hemşirelerine yönelik eğitim ve gelişim programları düzenlenmesi gerektiği anlaşılmıştır. İş yükü dengesini sağlamak adına adil bir hasta ve nöbet planlaması yapılmalı ve aşırı çalışma ile uzun vardiyalardan kaçınılmalıdır. İletişim kanallarının açık ve etkili kurulması, duygusal ihtiyaçları anlamak ve desteklemek için bireysel görüşmelerin düzenli olarak yapılması önemlidir. Hemşirelerin profesyonel gelişimine destek olunmalı ve düzenli geri bildirim toplantıları düzenlenerek iyileştirme süreçleri başlatılmalıdır.This study aimed to examine the effects of time management skills on job satisfaction of nurses working in an internal medicine clinic and to reveal the relationship between them. For this purpose, the research was conducted with a total of 268 nurses working in public (population: 623) and private (population: 149) hospital using the descriptive model, which is one of the most frequently used methods among quantitative research methods. The data obtained were analyzed in the SPSS 22 package program and according to the results, the time planning and time attitude levels of nurses working in internal medicine clinics were moderate, their time wasting factors were low and their job satisfaction levels were low. In addition, there is a positive significant relationship between time management attitudes and job satisfaction, and the number of monthly patients per nurse, taking part in additional procedures, implementation of a care plan, the number of monthly shifts and the number of treatments per day have a significant effect on time management attitudes and job satisfaction. It was determined that it did not make any difference. Finally, in the study, a significant difference was detected between the levels of nurses working in public and private hospitals in total and all sub-dimensions, except for job satisfaction and time-wasting factors from the time management sub-dimensions. In light of the results obtained, it was understood that training and development programs should be organized for internal medicine nurses. In order to ensure workload balance, a fair patient and shift planning should be made and overwork and long shifts should be avoided. It is important to establish open and effective communication channels and to hold regular individual meetings to understand and support emotional needs. Professional development of nurses should be supported and improvement processes should be initiated by holding regular feedback meetings.