COVID-19 pandemisi sürecinde İstanbul'daki vakıf üniversitesi öğrencilerinin uzaktan öğretim uygulamalarına ilişkin hazır bulunuşluk ve memnuniyet düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada İstanbul'daki vakıf üniversitelerinde lisans düzeyinde öğrenim gören öğrencilerin COVID-19 pandemisi sürecindeki uzaktan öğretim uygulamalarına hazır bulunuşluk düzeyleri ile süreçten duydukları genel memnuniyet düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmanın evrenini; 2019-2020 eğitim öğretim yılında İstanbul ilinde faaliyet gösteren ve dört yıllık lisans programlarına ilk defa öğrenci alımının üzerinden 15 yıl geçen vakıf üniversitelerinin toplam 146.100 lisans öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmanın verileri 'Çevrimiçi Öğrenmeye Yönelik Hazır Bulunuşluk Ölçeği' ve 'e-Öğrenme Sürecine İlişkin Memnuniyet Ölçeği' aracılığıyla elde edilmiştir. Gönüllülük esası ile doldurulan 548 adet anket formundan, araştırmanın örneklem grubuna uygun olmadığı tespit edilen 167 anket formu hesaplama dışında tutularak, toplam 381 anket formu işleme alınmıştır. Ardından veriler, paket istatistik programları aracılığıyla; aritmetik ortalama, standart sapma, ANOVA Testi, Korelasyon Analizi ve Regresyon Analizi teknikleri kullanılarak araştırmanın amaçları doğrultusunda analiz edilmiştir. Verilerin analizi sonucunda, öğrencilerin uzaktan öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeylerine verdikleri cevapların hem ölçek geneli hem de alt boyutlar itibariyle 'katılıyorum' düzeyinde olduğu ve kendilerini acil uzaktan öğretim uygulamalarına çoğunlukla hazır hissettikleri anlaşılmıştır. Aynı şekilde, öğrencilerin pandemi dönemindeki uzaktan öğretim uygulamalarına ilişkin memnuniyet düzeylerinin hem genel ölçek düzeyinde hem de tüm alt boyutlarda 'sık sık' düzeyinde değerlendirildiği ve uzaktan öğretim uygulamalarından çoğunlukla memnun oldukları ortaya çıkmıştır. Hazır bulunuşluk değişkeni üzerinde yapılan analizler sonucunda, öğrencilerin uzaktan öğretime hazır bulunuşluk düzeylerinde, tüm kişisel özellikleri bakımından anlamlı farklılıklar ortaya çıkmıştır. Memnuniyet değişkeni üzerinde yapılan analizler sonucunda ise, öğrencilerin uzaktan öğretime yönelik memnuniyet düzeylerinde, öğrenim gördükleri programların alanları ve bulundukları sınıf düzeyleri bakımından anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Öğrencilerin çevrim içi öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeyleri ile uzaktan öğretime ilişkin memnuniyet düzeyleri arasında istatistiksel bakımdan anlamlı bir ilişkiye rastlanamamıştır. Bununla birlikte; ölçeklerin alt boyutları arasındaki en yüksek anlamlı ilişkinin 'Bilgisayar ve İnternet Kullanımı Öz-Yeterliği', 'Öğrenen Kontrolü' ve 'İletim ve Kullanışlılık' boyutları arasında olduğu görülmüştür. Elde edilen bu veriler, bilgisayar ve internet kullanımı becerisine sahip ve kendi öğrenme sürecini yönetebilen öğrencilerin, öğrenme yönetim sistemi üzerinden yürütülen uzaktan öğretim uygulamalarına ilişkin memnuniyet düzeylerinin daha yüksek olduğunu göstermiştir. Uzaktan öğretime hazır bulunuşluk ve memnuniyet düzeyi değişkenlerinin her bir alt boyutu arasında düşük-orta düzeyde ilişki bulunduğu, memnuniyet düzeyi üzerinde en etkili değişkenin ise 'Bilgisayar ve İnternet Kullanımı Öz-Yeterliği' olduğu ortaya çıkmıştır. Bilgisayar ve internet kullanımına ilişkin ilgi, beceri ve geçmiş başarılı deneyimlerin, uzaktan öğretim uygulamalarına ilişkin memnuniyet düzeyini olumlu yönde etkilediği görülmüştür.This study examined the relationship between readiness levels for the remote education applications in the COVID-19 pandemic process and the levels of overall satisfaction they have received from the process. The study was created by a total of 146,100 undergraduate students from the foundation universities (having 15 years of academic life after the first student acquisition of four-year undergraduate programs) in Istanbul in the 2019-2020 academic year. The research data was obtained through the 'Ready to Learn Online Scale' and 'Satisfaction Scale for the E-learning Process.' A total of 381 questionnaire forms were processed by excluding the calculation of 167 questionnaire forms found to be unsuitable for the survey sample group from 548 questionnaire forms filled on a voluntary basis. Then the data, through packet statistics programs; arithmetic mean, standard deviation, ANOVA Test, Correlation Analysis and Regression Analysis techniques were used for the purposes of the research. As a result of the analysis of the data, it was understood that the answers given by the students to the level of readiness for distance learning were at the level of 'agree' in terms of both the overall scale and the sub-dimensions and that they mostly felt ready for emergency distance learning applications. In the same way, it turns out that the satisfaction levels for the remote teaching applications during the pandemic period were evaluated at both the overall scale and all the lower dimensions at the 'frequent' level, and were mostly satisfied with the remote teaching practices. Analysis of the readiness variable revealed significant differences in the students' readiness levels for remote teaching and their personal characteristics. As a result of the analysis of the satisfaction variable, it was found that there were significant differences in the levels of satisfaction for remote education, the areas of the programs they were learning, and the levels of the classroom they were in. There was no statistically significant relationship between the level of availability available to students online and the satisfaction levels for remote teaching. However, the highest meaningful relationship between the lower dimensions of the scales was found to be between the dimensions 'Computer & Internet self-efficacy' 'Learner control' and 'Transmission and availability.' This data showed that students with the ability to use computers and the internet and manage their own learning process have higher levels of satisfaction with remote teaching applications through the learning management system. It was revealed that the remote readiness and satisfaction level variables have a low to medium relationship between each sub-dimension, and the most influential variable on the satisfaction level is 'Computer & Internet self-efficacy'. The interest, skills, and past successful experiences in computer and internet use have been found to have a positive impact on the level of satisfaction in remote teaching applications.