Yetişkinlik çağında olan depremzedelerde yer bağlılığı, deprem kaygısı ve stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkilerinincelenmesi

Abstract

Bu çalışma, yetişkin depremzedelerin yer bağlılığı, deprem kaygısı ve stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişkileri incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma, 18 yaş üstü 414 katılımcı kullanılarak ilişkisel tarama modeli çerçevesinde yürütülmüştür. Toplanan birincil veriler, Kişisel Bilgi Formu, Yer Bağlılığı Ölçeği, Deprem Kaygısı Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Tarzı Ölçeği kullanılarak elde edilmiş ve SPSS 27 ile analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, katılımcıların yer bağlılığı ve deprem kaygısı düzeyleri orta seviyede bulunurken, pozitif başa çıkma tarzları (Kendine Güvenli Yaklaşım, İyimser Yaklaşım ve Sosyal Desteğe Başvurma) yüksek puanlar almıştır. Negatif başa çıkma tarzları (Çaresiz Yaklaşım ve Boyun Eğici Yaklaşım) ise daha düşük puanlar almıştır. Çalışmanın bulguları; yer bağlılığı ile deprem kaygısı arasında, yer bağlılığı ile stresle başa çıkma tarzları arasında ve deprem kaygısı ile stresle başa çıkma tarzları arasında pozitif yönde ve anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Ayrıca; Yer bağlılığının deprem kaygısı üzerinde pozitif yönde ve istatistiksel olarak anlamlı bir etkiye sahip olduğu; tüm stresle başa çıkma tarzlarının da deprem kaygısı üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkisi olduğu belirlenmiştir. Katılımcılar; yer bağlılığı açısından medeni duruma göre, deprem kaygısı açısından cinsiyet ve medeni duruma göre, stresle başa çıkma tarzları açısından cinsiyete göre anlamlı farklılık göstermektedir. Sonuç olarak, bu çalışma yer bağlılığının ve stresle başa çıkma tarzlarının deprem kaygısını yönetmede önemli faktörler olduğunu ortaya koymaktadır. Bulgular, literatürle uyumlu olup, yer bağlılığının ve stresle başa çıkma stratejilerinin travmatik olaylarla başa çıkmada kritik öneme sahip olduğunu göstermektedir.This study aims to examine the relationships between place attachment, earthquake anxiety and coping styles of adult earthquake survivors. The study was conducted with in the frame work of the relational survey model using 414 participants over the age of 18. The primary data were collected using Personal Information Form, Place Commitment Scale, Earthquake Anxiety Scale and Stress Coping Style Scale and analyzed with SPSS 27. According to the results of the analysis, the participants' levels of place attachment and earthquake anxiety were found to be moderate, while their positive coping styles (Self-Confident Approach, Optimistic Approach and Seeking Social Support) received high scores. Negative coping styles (Helpless Approach and Submissive Approach) received lower scores. The findings of the study revealed positive and significant relationships between place attachment and earthquake anxiety, between place attachment and stress coping styles, and between earthquake anxiety and stres coping styles. It was also determined that place attachment had a positive and statistically significant effect on earthquake anxiety, and all stres coping styles had a positive and significant effect on earthquake anxiety. Participants showed significant differences according to marital status in terms of place attachment, according to gender and marital status in terms of earthquake anxiety, and according to gender in terms of stres coping styles. Inconclusion, this study reveals that place attachment and stres coping styles are important factors in managing earthquake anxiety. The findings are consistent with the literature and suggest that place attachment and stres coping strategies are critical in coping with traumaticevents.