Eğitim ve gelişim olanakları, iş-yaşam politikaları ve güçlendirme uygulamalarının arasındaki ilişki ve bunların örgütsel vatandaşlık davranışına etkisi

Abstract

Örgütsel vatandaşlık davranışı konusu özellikle son otuz yılın önemli bir araştırma alanıdır. Yazındaki mevcut birçok deneysel araştırma bu görev dışı davranışların sonuçları ve bu davranışa yol açan unsurları tespit etmiştir. Bu çalışma eğitim ve gelişim fırsatları, iş yaşam politikaları, güçlendirme ve örgütsel bağlılığın vatandaşlık davranışları üzerindeki etkisini araştırmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle, eğitim ve gelişim fırsatları, iş yaşam politikaları, güçlendirme, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışları değişkenlerinin tümünü içeren bir model oluşturulmuştur. Bu model, eğitim ve gelişim fırsatları, iş yaşam politikaları, güçlendirmenin vatandaşlık davranışlarını örgütsel bağlılık aracılığı ile etkilediğini savunmaktadir. Bahsedilen değişkenler arasındaki hipozteleri test etmek için gerekli veriler otomotiv sektöründe çalışan yöneticilerden toplanmıştır. Bu çalışmada kullanılan örneklem, otomotiv sektöründe faaliyet gösteren farklı şirketlerde çalışan 310 katılımcıdan oluşmaktadır. Veri hem kitapçık haline getirilen hem de internet tabanlı anket aracılığı ile toplanmıştır. Bulgular duygusal bağlılığın, eğitim ve gelişim fırsatları, iş yaşam politikaları, ve güçlendirme ile vatandaşlık davranışları arasındaki ilişkiye kusursuz olarak aracılık ettiğini desteklemektedir. Bu çalışma bulguların kuramsal ve uygulamaya yönelik yorumlanması, çalışmanın yönetici ve insan kaynakları uzmanları için sınırlamalarını ve gelecek çalışmalara yönelik önerilerle son bulmaktadır. Anahtar Kelimeler: Örgütsel vatandaşlık davranışı, örgütsel bağlılık, eğitim ve gelişim fırsatları, iş yaşam politikaları, güçlendirme.

Organizational citizenship behavior has been an important and growing area of research for past thirty years. Numerous empirical research have identified consequences and antecedents of this extra‐role behavior. This study intends to analyze the effect of training and development opportunities, work-life policies, empowerment practices, organizational commitment and their effect on organizational citizenship behavior. Therefore, a comprehensive model that includes training and development opportunities, work-life policies, empowerment practices, organizational commitment and organizational citizenship behavior at the same is constructed. The model employed by the current thesis proposes that training and development opportunities, work-life policies, empowerment practices affect organizational citizenship behavior through the mediations of organizational commitment. In order to test the hypotheses regarding the relationship between the variables depicted, data was collected from managers from automotive sector. The sample used in this study is composed of 310 managers from automotive sector. Data was collected through paper-pen based questionnaires and web based questionnaires. The results of the current study indicated that while organizational commitment fully mediates the relationship between training and development opportunities, work-life policies, empowerment practices and organizational citizenship behavior. This study is concluded with discussion of the results, implications for managers and human resource professionals, and directions for future research. Keywords: Organizational citizenship behavior, organizational commitment, training and development opportunities, work-life policies, empowerment practices.