COVİD-19 pandemisi döneminde bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan hemşirelerin etkili iletişim becerilerinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışma COVID-19 pandemisi döneminde bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan hemşirelerin etkili iletişim becerilerini değerlendirmeyi amaçlayan kesitsel ve tanımlayıcı bir çalışmadır. İstanbul Avrupa yakasında bulunan bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan 176 hemşire bu çalışmanın örneklemini oluşturdu. Çalışmanın verileri iki bölümden oluşan bir anket formu ile toplandı. Formun birinci bölümünde sosyodemografik özelliklerin belirlenmesi amacıyla bir soru formu, ikinci bölümde ise İletişim Becerileri Envanteri kullanıldı. Çalışmanın verileri SPSS 24.0 programı ile analiz edildi. Verilerin normallik testi yapıldı ve normal dağılım gösterdikleri saptandı. Tanımlayıcı özellikler sayı, yüzde, minimum, maksimum, ortalama ve standart sapma şeklinde gösterildi. Katılımcıların ölçek puanlarının değişkenlere göre karşılaştırılmasında Student t testi yapıldı. Nicel değişkenlerin ilişkisel analizinde Pearson korelasyon analizi yapıldı. Tüm analizlerde p<0,05 anlamlı kabul edildi. Çalışmada davranışsal iletişim becerileri alt boyutu ile envanter bütününde alınan skorlarda çalışma ortamından memnun olanların olmayanlara oranla istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı farkla daha yüksek skor aldıkları ve davranışsal iletişim becerileri alt boyutunda mesleği isteyerek yapanların yapmayanlara oranla istatistiksel olarak anlamlı farkla daha yüksek skor aldıkları saptandı. Çalışmada hemşirelerin çalışma ortamlarının iletişim becerilerini geliştirilmesi amacıyla düzenlenmesi gerektiği sonucuna varıldı.

This study is a cross-sectional and descriptive study aiming to evaluate the effective communication skills of nurses working in a training and research hospital during the COVID-19 pandemic. 176 nurses working in a training and research hospital located on the European side of Istanbul constitute the sample of this study. The data of the study were collected with a questionnaire consisting of two parts. In the first part of the form, a questionnaire was used to determine sociodemographic characteristics, and in the second part, the Communication Skills Inventory was used. The data of the study were analyzed with SPSS 24.0 program. The data were tested for normality and it was found that they showed normal distribution. Descriptive features were presented as numbers, percentages, minimum, maximum, mean, and standard deviation. Student's t test was used to compare the descriptive variables with the scale scores. Pearson correlation analysis was performed in the relational analysis of quantitative variables. P<0.05 was considered significant in all analyses. In the study, it was determined that those who were satisfied with the working environment in the behavioral communication skills sub-dimension and the overall inventory scored statistically significantly higher than those who were not satisfied with the work environment, and those who voluntarily got a higher score in the behavioral communication skills sub-dimension compared to those who did not. In the study, it was concluded that the working environments of nurses are effective in communication and that working environments should be arranged for good communication.