Yetişkin bireylerdeki evlilik kaygısı ve ilişkideki karar verme becerilerinin bağlanma stilleri ile ilişkisi

Abstract

Bu araştırma yetişkin bireylerdeki evlilik kaygısı ve ilişkideki karar verme becerilerinin bağlanma stilleri ile ilişkisi incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 17-25 yaş arası 208'i kadın, 192'si erkek toplamda 400 katılımcı oluşturmaktadır. Çalışmaya katılan kişiler, gönüllülük esas alınarak uygun (kolayda) örnekleme yöntemi ile oluşturulmuştur. Araştırmada veri toplama amacı ile bilgilendirilmiş onam formu, sosyo-demografik veri formu, evlilik kaygısı ölçeği, ilişkide karar verme becerisi ölçeği ve üç boyutlu bağlanma stilleri ölçeği kullanılmıştır. Çalışma sonrasında elde edilen veriler SPSS v.26 programı üzerinden analiz edilmiştir. Yapılan analiz çalışmasında bağımsız örneklem T-test, tek yönlü anova testi ve pearson korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Evlilik kaygısı değişkeninin, ilişkiyi yönetme, üç boyutlu bağlanma stilleri ölçeği, kaygılı/kararsız bağlanma ve kaçınan bağlanma ile anlamlı ve pozitif bir ilişkisi bulunurken, ilişkide karar verme becerisi ölçeği, kendine güven ve güvenli bağlanma ile anlamlı ve negatif bir ilişki bulunmuştur. İlişkide karar verme değişkeninin, kendine güven ve güvenli bağlanma ile anlamlı ve pozitif yönde ilişkisi bulunurken, ilişkiyi yönetme, kaygılı/kararsız bağlanma ve kaçınan bağlanma ile anlamlı ve negatif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Kendine güven değişkeninin, güvenli bağlanma ile anlamlı ve pozitif yönde ilişki bulunurken, ilişki yönetme, üç boyutlu bağlanma stilleri ölçeği ve kaygılı/kararsız bağlanma ile anlamlı ve negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. İlişkiyi yönetme değişkeninin, üç boyutlu bağlanma stilleri ölçeği, kaygılı/kararsız bağlanma ve kaçınan bağlanma ile anlamlı ve pozitif yönde bir ilişki bulunurken, güvenli bağlanma ile anlamlı ve negatif yönde bir ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. Sosyo-demografik değişkenlerin bağlanma stilleri ile ilişkine bakıldığı zaman cinsiyet, eğitim durumu ve gelir düzeyinin istatistiksel olarak anlamlı bir fark yaratmadığı görülmüştür. Yaş değişkenine göre güvenli bağlanma alt boyutuna göre 20-22 yaş arası katılımcıların 17-19 yaş arası katılımcılara göre; 23-25 yaş arası katılımcıların 20-22 yaş arası katılımcılara göre daha yüksek puanlar aldığı bulunmuştur. İlişkisi var olan katılımcıların, ilişkide karar verme becerisi ve kendine güveni daha yüksek çıkmıştır. İlişkisi yok olan katılımcıların, evlilik kaygısı, ilişkiyi yönetme düşüncesi, üç boyutlu bağlanma puanları ve kaygılı/kararsız bağlanma alt boyutu daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Anne-baba ilişki doyumu çok iyi olan katılımcıların, anne-baba ilişki doyumu hiç, kısmen ve orta derece doyuma sahip olan katılımcılardan güvenli bağlanma puanları daha yüksek olduğu bulunmuştur. Bakım vereni demokratik tutum sergileyen katılımcıların, bakım vereni ilgisiz tutum sergileyen katılımcılara göre ilişkide karar verme beceri puanları daha yüksek bulunmuştur. Bakım vereni otoriter tutum sergileyen katılımcıların, bakım vereni ilgisiz tutum sergileyen katılımcılara göre güvenli bağlanma puanları daha yüksek çıkmıştır. Bakım vereni demokratik tutum sergileyen katılımcıların, bakım vereni otoriter, ilgisiz ve koruyucu tutum sergileyen katılımcılara göre güvenli bağlanma puanları daha yüksek çıkmıştır. Bakım vereni koruyucu tutum sergileyen katılımcıların, bakım vereni otoriter ve ilgisiz tutum sergileyenlere göre güvenli bağlanma puanları daha yüksek bulunmuştur.

This study examined the relationship between marriage anxiety and relationship decision-making skills and attachment styles in adults. The study group of the research consists of a total of 400 participants, 208 women and 192 men, between the ages of 17-25. The people participating in the study were formed with the convenient (easy) sampling method on the basis of voluntariness. Informed consent form, socio demographic data form, marital anxiety scale, relationship decision-making scale and three-dimensional attachment styles scale were used for data collection in the study. The data obtained after the study were analyzed through the SPSS v.26 program. In the analysis study, independent sample T-test, one-way anova test and pearson correlation analysis were used. While the marital anxiety variable had a significant and positive relationship with relationship management, three-dimensional attachment styles scale, anxious/ambivalent attachment and avoidant attachment, a significant and negative relationship was found with the relationship decision-making skill scale, self-confidence and secure attachment. While the variable of decision making in the relationship was significantly and positively associated with self-confidence and secure attachment, a significant and negative relationship was found with managing the relationship, anxious/ambivalent attachment, and avoidant attachment. While the self-confidence variable was significantly and positively correlated with secure attachment, a significant and negative relationship was found with relationship management, three-dimensional attachment styles scale, and anxious/ambivalent attachment. While the variable of managing the relationship has a significant and positive relationship with the three-dimensional attachment styles scale, anxious/ambivalent attachment, and avoidant attachment, it has been found to have a significant and negative relationship with secure attachment. When the relationship between socio-demographic variables and attachment styles was examined, it was seen that gender, educational status and income level did not make a statistically significant difference. According to the age variable, according to the secure attachment sub dimension, according to the participants aged 20-22 compared to the participants aged 17-19; Participants aged 23-25 were found to have higher scores than participants aged 20-22. Participants in a relationship had higher decision-making skills and self confidence in the relationship. It was determined that the participants who were not in a relationship had higher marital anxiety, thoughts of managing the relationship, three dimensional attachment scores, and anxious/ambivalent attachment sub-dimension. It was found that participants with very good parental relationship satisfaction had higher secure attachment scores than participants with no, partial or moderate level of parental relationship satisfaction. It was found that the participants whose caregivers showed a democratic attitude had higher decision-making skills in the relationship than those whose caregivers showed a disinterested attitude. Participants whose caregivers showed an authoritarian attitude had higher secure attachment scores than participants whose caregivers showed a disinterested attitude. Participants whose caregivers showed a democratic attitude had higher secure attachment scores than those whose caregivers showed an authoritarian, disinterested and protective attitude. It was found that the participants with a protective attitude towards their caregivers had higher secure attachment scores than those whose caregivers showed an authoritarian and disinterested attitude.