Kronik bel ağrısında kendi kendine miyofasyal gevşetme tekniği ve enstrüman destekli yumuşak doku mobilizasyon tekniğinin ağrı ve esneklik üzerine etkisi

Abstract

Bel ağrısı dünyadaki en yaygın kas iskelet sistemi problemlerinden biridir. Kronik bel ağrısı bireylerde yarattığı psikolojik stres, günlük yaşam aktivitelerinin gerçekleştirilmesinde zorluk, ağrı gibi olumsuz faktörler yönünden toplumda önemli bir sağlık sorunu olarak karşımıza çıkmaktadır. Ayrıca dünya çapında da iş gücü ve performans kayıpları yönünden sosyal ve ekonomik yük olmaktadır. Bu çalışmanın amacı; kronik bel ağrısı olan hastalarda kendi kendine miyofasyal gevşetme tekniği (KKMGT) ve enstrüman destekli yumuşak doku mobilizasyonunun (EDYDM) ağrı ve esneklik üzerine etkisini incelemektir. Randomize kontrollü olarak planlanan çalışmamıza 18-60 yaş arası kronik bel ağrısı olan 32 hasta dahil edildi. Hastalar 16 kişilik iki gruba randomize olarak ayrıldı. Çalışmaya katılan bireylerin demografik ve fiziksel özellikleri kaydedildi. İlk gruba KKMGT'i uygulandı. İkinci gruba ise EDYDM tekniği uygulandı. Her iki gruba da 6 hafta boyunca haftada 2 kez tedavi uygulandı. Hastaların lomber bölgesine bilateral 90 saniye boyunca uygulama yapıldı. Ağrı şiddeti Vizüel Analog Skalası (VAS), hamstring kısalığını Düz Bacak Kaldırma Testi (DBKT), lomber bölge esnekliğini Otur-Uzan Testi (OUT), bel fonksiyon kaybının derecesi Oswestry Engellilik İndeksi (OEİ) ile değerlendirildi. Ölçümler tedavi öncesi ve sonrası tekrarlandı. Uyguladığımız her iki tekniğin de ağrıyı anlamlı düzeyde azalttığı görüldü (p<0,05), DBKT ve OUT değerlerini anlamlı düzeyde artırdığı gözlendi (p<0,05). OEİ skorlarının ise her iki tedavi ile anlamlı düzeyde azaldığı bulundu (p<0,05). Tüm parametreler için gruplar arası anlamlı bir fark gözlenmedi (p>0,05). Sonuç olarak; KKMGT ve EDYDM'un kronik bel ağrısı olan hastalarda ağrı ve esneklik üzerinde iyileştirici bir etkiye sahip olduğu gözlemlendi. Her iki uygulamanın da birbirine üstünlükleri görülmedi.

Chronic low back pain is one of the most common musculoskeletal system problems in the world. It poses a significant health problem in terms of psychological stress, difficulty in carrying out daily life activities, and pain in individuals with chronic low back pain. Additionally, it has a social and economic burden worldwide in terms of loss of workforce and performance. The aim of this study is to investigate the effect of self-myofascial release technique (SMRT) and instrument-supported soft tissue mobilization technique (IASTM) on pain and flexibility in patients with chronic low back pain. A total of 32 patients between the ages of 18-60 with chronic low back pain were included in the randomized controlled study. Patients were randomly divided into two groups of 16. Demographic and physical characteristics of the participants were recorded. The first group received SMRT, while the second group received IASTM. Both groups received treatment twice a week for 6 weeks. Applications were made bilaterally to the lumbar region for 90 seconds. Pain intensity was evaluated by Visual Analogue Scale (VAS), hamstring shortness was evaluated by Straight Leg Raise Test (SLR), lumbar region flexibility was evaluated by Sit-Reach Test (SRT), and the degree of low back function loss was evaluated with Oswestry Disability Index (ODI). Measurements were repeated before and after treatment. Both techniques were found to significantly reduce pain (p<0.05) and increase SLR and SRT values (p<0.05). ODI scores were also found to be significantly reduced by both treatments (p<0.05). No significant differences were observed between the groups in any of the parameters (p>0.05). In conclusion, SMRT and IASTM have a significant effect on reducing pain and increasing flexibility in patients with chronic low back pain. There were no significant differences between the two techniques.