Sağlık sektöründeki uzmanlık öğrencilerinin mentorluk algısı ve öz etkililik ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Araştırma, üniversite ve eğitim araştırma hastanelerinde çalışan uzmanlık öğrencisi hekimlerin mentorluk algılarıyla, özetkililik-yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla kesitsel tanımlayıcı nitelikte planlanmıştır. Araştırma örneklemi 14.03.2014 ve 15.10.2014 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Hastanesi, İzmir Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi ve İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde çalışan uzmanlık öğrencisi hekimlerden oluşmaktadır (N=436). Verilerin toplanmasında araştırmaya katılan uzmanlık öğrencisi hekimlerin sosyodemografik özellikleri, 'Mentorluk Ölçeği' ve 'Özetkililik -Yeterlik Ölçeği' ne ait maddeleri içeren üç bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır. Araştırmada, uzmanlık öğrencisi hekimlerin sosyodemografik özelliklerinden cinsiyet ve asistanlık süresi ile ölçeklerin bazı alt faktörlerinin ilişkili olduğu saptanmıştır. Hastane bazında ise, eğitim araştırma hastanesinde çalışan hekimlerin üniversitedekilere göre mentorluk ölçeğinin 4 alt faktöründe anlamlı farklılık görülmüştür. Branş bazında ise, eğitim araştırma hastanesindeki dahili branş hekimlerinin mentorluk ölçeğinin 5 alt faktöründe, özetkililik ölçeğinin ise 2 alt faktöründe anlamlı farklılık görülmüştür. Ölçekler arasındaki ilişki incelendiğinde ise özetkililik-yeterlik ölçeğinin 3 alt faktörü ile, mentorluk ölçeğinin 5 alt faktörü arasında korelasyon bulunduğu saptanmıştır. Özellikle mentorluk ölçeğinin, rol model alma alt faktörünün özetkililik-yeterlik alt faktörlerinin tümüyle korelasyon gösterdiği saptanmıştır. Sonuç olarak mentorluk uygulamalarının hekimlerin özetkililik-yeterlik düzeyleri üzerine etkili olduğu , ayrıca demografik özelliklerin de mentorluk ve özetkililik üzerinde etkili olduğu görülmüştür.This research is planned as of segmental defining characteristics in order to determine the relationship between the mentorship concept and the self-efficacy – proficiency of the expertise physician students working at university hospitals and teaching-research hospitals. The samples for this research are comprised of the expertise physician students working at Ege University Hospital, Izmir Atatürk Teaching-Research Hospital and İzmir Tepecik Teaching-Research Hospital between the dates 14th March, 2014 and 15th October, 2014 (N=436). A survey form comprised of 3 parts, including the sociodemographic characteristics, 'mentorship scale' and 'self-efficacy – proficiency scale' of the expertise physician students, is used for gathering the data. Some of the sub-factors of sex and assistantship period scales of the sociodemographic characteristics of the expertise physician students are determined to be related, in this research. Significant differences in 4 sub-factors were observed on the mentorship scale of the physicians working at the teaching-research hospitals compared to the ones at the university hospitals at the hospital basis. Meanwhile, at the major basis, the significant differences were observed in 5 sub-factors of the mentorship scale and 2 sub-factors of the self-efficacy scale of the internal medicine major physicians working at the teaching-research hospitals. A correlation was determined between 3 sub-factors of self-efficacy – proficiency scale and the 5 sub-factors of the mentorship scale, when the relation between the scales was investigated. Especially, the role model import sub-factor of the mentoring scale was observed to be correlated with the whole sub-factors of the self-efficacy – proficiency scale. As a result, the mentorship applications were observed to be effective on the self-efficacy – proficiency levels of the physicians, and also, the demographic characteristics were observed to be effective on the mentorship and the self-efficacy.