Üniversite öğrencilerinde algılanan sosyal destek düzeyinin sosyal medya bağımlılığına etkisinde kişiler arası problem çözme becerilerinin rolü

Abstract

Bu araştırma ile üniversite öğrencilerinde algılanan sosyal destek düzeyinin sosyal medya bağımlılığına etkisinde kişiler arası problem çözme becerilerinin rolü araştırılmaktadır. Algılanan sosyal destek düzeyi ve kişiler arası problem çözme becerilerinin sosyal medya bağımlılığını etkilediği çalışmanın hipotezini oluşturmaktadır. Çalışmada Kişisel Bilgi Formu, Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Kişiler Arası Problem Çözme Envanteri kullanılmıştır. Bu amaçla Türkiye'de eğitim gören 282'si kadın, 149'u erkek olmak üzere 431 üniversite öğrencisine bu envanterler uygulanmıştır. Envanter sonuçları, bilgisayar ortamında SPSS 26.0 programında analiz edilmiştir. Veriler değerlendirilirken betimleyici istatistikler motodlar, korelasyon analizi, bağımsız örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans (ANOVA) analizi ve çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Yapılan araştırma sonucunda algılanan sosyal destek ile sosyal medya bağımlılığı arasında negaif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu gözlemlenmiştir. Bireylerin algıladıkları sosyal destek arttıkça sosyal medya bağımlılığı eğilimlerinin azaldığı bulgular arasındadır. Algılanan sosyal destek düzeyinin sosyal medya bağımlılığı arasındaki ilişkiye probleme olumsuz yaklaşım, yapıcı problem çözme, kendine güvensizlik, sorumluluk almama ve ısrarcı/sebatkâr yaklaşım dâhil edildiğinde algılanan sosyal destek düzeyi ile sosyal medya bağımlılığı arasında negatif yönde, düşük düzeyde anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Algılanan sosyal destek düzeyinin sosyal medya bağımlılığını yordayıcılığı %0,02 iken probleme olumsuz yaklaşım eklendiğinde modelin açıklayıcılığı %0,22'ye, kendine güvensizlik eklendiğinde %0,16'ya, sorumluluk almama eklendiğinde %0,16 'ya yükselirken yapıcı problem çözme ve ısrarcı/sebatkâr yaklaşım dâhil edildiğinde açıklayıcılığı %0,02'de sabit kaldığı saptanmıştır.

This study investigates the role of interpersonal problem-solving skills in the effect of perceived social support level on social media addiction among university students. The hypothesis of the study is that perceived social support level and interpersonal problem-solving skills affect social media addiction. Personal Information Form, Social Media Addiction Scale, Multidimensional Scale of Perceived Social Support, Interpersonal Problem-Solving Inventory were used in the study. For this purpose, these inventories were applied to 431 university students (282 women and 149 men) studying in Turkey. Inventory results were analyzed in SPSS 26.0 program in computer environment. While evaluating the data, descriptive statistics methods, correlation analysis, t-test for independent samples, one-way analysis of variance (ANOVA) and multiple linear regression analysis were used. As a result of the research, it was observed that there is a negative and low-level significant relationship between perceived social support and social media addiction. It is among the findings that social media addiction tendencies decrease as individuals' perceived social support increases. When the Negative Approach to the Problem, Constructive Problem Solving, Self-Confidence, Not Taking Responsibility, and Persistent/Persistent Approach were included in the relationship between the Perceived Social Support level and Social Media Addiction, it was seen that there was a negative, low-level significant relationship between the Perceived Social Support level and Social Media Addiction. While the predictor of Social Media Addiction of the Perceived Social Support level was 0.02%, the explanatory power of the model increased to 0.22% when the Negative Approach to the Problem was added, to 0.16% when the Self-Confidence was added, and to 0.16% when the Lack of Responsibility was added. When the Persistent/Persistent Approach is included, its explanatory power remained constant at 0.02%.