Dental Biyofilme Bağlı Gingivitis Tedavisinin Hastaların Tat Algıları Üzerine Etkisi

Abstract

Giriş ve Amaç: Tat algısı, genetik, yapısal ve çevresel pek çok faktöre bağlıdır. Kronik inflamasyonun, tat bozukluklarında et- ken faktörlerden biri olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmada, dental biyofilme bağlı, inflamatuar karakterde bir dişeti hasta- lığı olan gingivitisli hastaların, tedavi sonrası tat algılarındaki değişiminin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmada hastaların başlangıç periodon- tal durumu Quigley-Hein plak indeksi (Turesky modifikasyo- nu), gingival indeks, sondalamada kanama ve sondalanabilir cep derinliğini içeren periodontal indeks ve ölçümlerle; tat algıları, 6-n propiltiourasil (PROP) (0.32 mmol/l) ve NaCl (0.1 mol/l) solüsyonları ile ağız çalkalatılıp Etiketli Büyüklük Skala- sı kullanılarak değerlendirildi. Çalışmaya dahil edilen orta ve şiddetli gingivitisi olan hastalara Faz I tedavi uygulandı. Pe- riodontal değerlendirmeler ve tat algısı değerlendirmeleri 1. haftada ve 1. ayda tekrarlandı. Veriler IBM SPSS 21.0 programı ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışma grubu; 16’sı kadın (27.88 ± 0.93 yaş ort.) ve 15’i erkek (28.6 ± 1.3 yaş ort.) 31 hastadan oluştu. Demografik verilerde istatistiksel olarak bir farklılık bulunmadı. Hastaların başlangıca göre 1. hafta ve 1. ayda değerlendiren tüm klinik parametrelerinde istatistiksel anlamlı düzeyde iyileşme göz- lendi (p <0.05). PROP ve NaCl solüsyonları ile değerlendirilen tat algılarında, yine başlangıca göre tedavi sonrası 1. hafta ve 1. ay değerlendirmelerinde anlamlı düzeyde artış gözlendi (p <0.001). Sonuç: Çalışmada periodontal tedavi sonrası orta ve şiddetli gingivitis hastalarında klinik parametrelerdeki iyileşme ile ko- rele olarak tat algılarında anlamlı düzeyde artış gözlendi. Kısıtlı bir popülasyonda yapılan bu çalışmanın hastalardan geri bil- dirimin alındığı, proinflamatuar sitokin değişimlerinin de de- ğerlendirildiği daha kapsamlı çalışmalarla desteklenmesine ihtiyaç vardır.