Yaygın gelişimsel bozukluk tanısı almış çocuğu olan ve olmayan anne ve babaların yaşam doyumlarının bazı değişkenlerle incelenmesi
No Thumbnail Available
Date
2019
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Open Access Color
OpenAIRE Downloads
OpenAIRE Views
Abstract
Bu çalışmada yaygın gelişimsel bozukluk tanısı almış çocuğa sahip aileler konu alınmıştır. Çalışmanın amacı, yaygın gelişimsel bozukluk tanısı almış çocuğu olan ve olmayan ebeveynlerin yaşam doyumları arasında farklılık olup olmadığının analiz edilmesi ve önerilerde bulunulmasıdır. Bu araştırmada yaygın gelişimsel bozukluk tanısı almış çocuğu olan ve olmayan ebeveynlerden yaşam doyum ölçeği ve on dört soruluk aile bilgileri formu hazırlanmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ili Avcılar ilçesindeki Rehabilitasyon merkezine devam eden çocukların anne ve babalarından oluşturmaktadır. Araştırmada basit tesadüfî yöntem kullanılmıştır. Toplamda 126 kişiye anket uygulanmıştır. Anket sonuçları SPSS programında analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, öğrencilerin babasının geliri yüksek olan çocukların annelerinin yaşam doyum düzeyleri de yüksektir. Annesi çalışan çocukların annelerinin yaşam doyum düzeyleri daha fazladır. Çekirdek aile ile yaşayan çocukların annelerinin yaşam doyum düzeyleri daha yüksektir. Ayrı bir odası olan çocukların annelerinin yaşam doyum düzeyleri daha fazladır. Kendi evinde oturan çocukların annelerinin yaşam doyum düzeyleri daha yüksektir. Anahtar kelimeler: Yaygın gelişimsel bozukluk, özel eğitim, yaşam doyum
In this study, the families who have children diagnosed with pervasive development disorder are addressed. The purpose of the study is to analyze whether there are differences between the life satisfaction levels of the parents who have children diagnosed with pervasive developmental disorder and those who have not and to provide suggestions. Employees working in the İstanbul sector in Avcılar district of With the ongoing rehabilitation of the family center province constitute the research population. In the research, simple random method was used. Total of 126 people contributed to the survey. The results of the survey were analyzed with SPSS. According to the results, the life satisfaction levels of the mothers of children whose fathers have higher salaries are also high. The life satisfaction levels of the employed mothers are higher. The life satisfaction levels of the mothers of the children who live with a nuclear family are higher. The life satisfaction levels of the mothers of children who have their own separate room are more. The life satisfaction levels of the mothers of the children who live in their own house are higher. Key words: Non-formal developmental disorder, special education, life satisfaction
In this study, the families who have children diagnosed with pervasive development disorder are addressed. The purpose of the study is to analyze whether there are differences between the life satisfaction levels of the parents who have children diagnosed with pervasive developmental disorder and those who have not and to provide suggestions. Employees working in the İstanbul sector in Avcılar district of With the ongoing rehabilitation of the family center province constitute the research population. In the research, simple random method was used. Total of 126 people contributed to the survey. The results of the survey were analyzed with SPSS. According to the results, the life satisfaction levels of the mothers of children whose fathers have higher salaries are also high. The life satisfaction levels of the employed mothers are higher. The life satisfaction levels of the mothers of the children who live with a nuclear family are higher. The life satisfaction levels of the mothers of children who have their own separate room are more. The life satisfaction levels of the mothers of the children who live in their own house are higher. Key words: Non-formal developmental disorder, special education, life satisfaction
Description
Keywords
Eğitim ve Öğretim, Ana-baba tutumu, Gelişim bozuklukları, Education and Training, Yaygın gelişimsel bozukluk, Parents attitude, Developmental disabilities, Çocuklar, Pervasive developmental disorder, Özel eğitim, Children, Special education, Özel eğitime muhtaç çocuklar, Handicapped children who need special education