Pandemi sürecinde istanbul'da özel bir hastanenin diyet polikliniğine başvuran bireylerin duygusal yeme durumlarının ve vücut kompozisyonunun değerlendirilmesi

Abstract

Koronavirüs pandemisi sırasında bireylerin, günlük rutinleri ve sosyal etkileşimleri bozulmuştur. Yalnızlık, hastalık korkusu, mali kaygılar, gıda güvensizliği gibi faktörler strese sebep olmuştur. İnsanların duygu durumu ile beslenme davranışları arasında ilişki olduğu düşünülmektedir. Duygusal beslenme, açlık durumunda beslenmek yerine duygusal ihtiyaçları karşılamak için 'bir duyguyu beslemek' olarak ifade edilebilmektedir. Bu çalışmada da bireylerin pandemi sırasındaki duygusal yeme durumlarının ve vücut kompozisyonlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmaya 17 Şubat-30 Nisan 2021 tarihleri arasında İstanbul İli Gaziosmanpaşa İlçesi'ndeki Avrupa Özel Şafak Hastanesi Diyet Polikliniği'ne beslenme danışmanlığı hizmeti almak için başvuran 107 kadın ve 43 erkek olmak üzere toplam 150 katılımcı dahil edilmiştir. Araştırmanın verileri, tanıtıcı bilgi formu, Türkçe Duygusal Yeme Ölçeği ve 24 saatlik geriye dönük besin tüketim kaydı kullanılarak yüz yüze görüşme tekniği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, maksimum, minimum, frekans ve yüzde değerleri kullanılmıştır. Katılımcıların yaş, BKİ, vücut yağ yüzdesi, eğitim durumu, hastalık varlığı, olumlu-olumsuz duygu durumlarında tüketilen besinler, tüketilen veya atlanan öğün sayısı, şekerli içecek tüketiminin durumu ve Türkçe Duygusal Yeme Ölçeği 'nin alt ölçekleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Kadın katılımcıların Türkçe Duygusal Yeme Ölçeği ortalama puanları, erkek katılımcılardan daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). BKİ değeri arttıkça duygusal yeme tanısı alanların oranının arttığı görülmüştür. BKİ'si normal olanların %11,1'inin, pre-obez olanların %22,2'sinin, obez olanların %66,7'sinin Türkçe Duygusal Yeme Ölçeği'nden aldıkları puanın 75 veya üzerinde olduğu belirlenmiştir. Vücut yağ yüzdesine göre sonuçlar incelendiğinde vücut yağı yüksek olanların duygusal yeme tanısı alma oranı, vücut yağ yüzdesi düşük veya normal olanlardan daha yüksek bulunmuştur. Vücut yağ yüzdesi yüksek olanların %91,2'sinin, yağ düşük olanların %4,4'ünün, normal olanların %4,4'ünün Türkçe Duygusal Yeme Ölçeği'nden aldıkları puanın 75 veya üzerinde olduğu belirlenmiştir. Duygusal yeme tanısı konulan bireylerin %66,72'sinin olumsuz duygu durumunda şekerli besin tükettikleri saptanmıştır. Sonuç olarak duygusal yeme ile cinsiyet, BKİ, vücut yağ yüzdesi, olumlu-olumsuz duygu durumları sırasında şekerli besin tüketimi arasında ilişki olduğu görülmüştür. Kadınların ve obez bireylerin duygusal yemeye daha meyilli oldukları ve bireylerin duygu durumlarıyla başa çıkmak için sıklıkla şekerli besinleri tercih ettiği söylenebilir.

The daily routines and social interactions of individuals have been disrupted during the pandemic. Factors such as loneliness, fear of disease, economic concerns, sustenance distrust have caused stress. It is thought that there is a correlation between eating habits and emotional status of individuals. Emotional eating could be expressed as 'feeding an emotion' instead of feeding caused by hunger. The goal within this study is to evaluate the emotional eating and bodily compositions of individuals during the pandemic. In total, 150 participants that consist of 107 female and 43 male individuals that consulted with the Avrupa Özel Şafak Hastanesi Diet Clinic in Gaziosmanpaşa District of İstanbul Province between the dates of February 17th to April 30th of 2021 have been included to this study. Tha data for this study have been collected via face to face meeting technic with the use of introductory information form, the Emotional Eating Scale and 24-hour retroactive food consumption registry. Arithmetic mean, standart deviation, maximum, minimum, frequency and percentage rates have been used in the analysis of the data. Relationships between age, BMI, bodily fat percentage, education status, pre-existing conditions, food consumption in the positive and negative emotional status, number of consumed or skipped meals, sugary beverage consumption and subscales of the Emotional Eating Scale have been examined. The Emotional Eating Scale average points of female participants' are found to be higher than the male participants' (p<0.05). It is seen that the ratio of emotional eating diagnosis increases with the increase of the individual's BMI. It is determined that the 11,1%of the normal BMI, 22,2%of pre-obese, 66,7%of the obese individuals' Emotional Eating Scale points are 75 or higher. When the results are examined accordingly with the bodily fat percentage, it is found that the emotional eating diagnosis of the individuals with the higher fat percentage is greater than the individuals who have lower fat percentage. It is determined that the 91,2%of the individuals with high bodily fat percentage, 4,4%of the individuals with low bodily fat percentage, 4,4%of the individuals with the normal bodily fat percentage have Emotional Eating Scale points of 75 or higher. It is detected that 66,72%of the individuals with emotional eating diagnosis consume sugary sustenance in a negative emotional state. In conclusion, it is seen that there is a correlation between emotional eating and gender, BMI, bodily fat content, sugary sustenance consumption in positive-negative emotional state of individuals. It can be said that the females and obese individuals are more inclined to emotional eating and people often prefer sugary sustenance in an effort to cope with their emotional states.