Yakın partner şiddetine maruz bırakılan kadınlarda travma sonrası büyüme ve psikolojik iyi oluşun incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, yakın partner şiddetine maruz bırakılan kadınlarda başa çıkma tarzları, algılanan sosyal destek ve travma sonrası büyümenin psikolojik iyi oluştaki rolünü araştırmaktır. Ayrıca psikolojik iyi oluş ve demografik değişkenler (gelir durumu, yaş, şiddet türleri, çocuk sahibi olup olmama durumu) arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Veriler şiddetin herhangi bir türüne maruz bırakıldığını belirten 225 kadın bireyden toplanmıştır. Bu çalışmada ölçüm aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Şiddete Maruz Bırakılma Bilgi Formu, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği ve Travma Sonrası Büyüme Ölçeği kullanılmıştır. Başa çıkma tarzları, algılanan sosyal destek ve travma sonrası büyümenin psikolojik iyi oluş üzerindeki yordayıcı etkilerini analiz etmek amacıyla çoklu hiyerarşik adımsal regresyon analizi yürütülmüştür. Bulgular bu dört yordayıcı değişkenin, katılımcıların psikolojik iyi oluş puanlarında gözlenen toplam varyansın % 48'ini açıkladığını göstermektedir. Aracılık analizi sonuçları, travma sonrası büyümenin aracı, algılanan sosyal desteğin ise düzenleyici değişken olduğunu savunan modeli desteklemiştir. Araştırma sonuçları, alan yazın bulguları, araştırmanın sınırlılıkları, gelecek çalışmalara yönelik öneriler ve pratik doğurguları ile birlikte tartışılmıştır.This study aims to examine the relationship among psychological well-being, post traumatic growth, coping strategies, perceived social support, and to evaluate the relationship among some demographic variables (level of education, income status, types of violence, having a child/children or not). Data were collected from 225 women who indicated that they were exposed to any type of violence. In this study, Demographic Information Form, Multidimensional Perceived Social Support Scale, Coping Strategies Scale, Flourishing Scale and Post Traumatic Growth Inventory were used as measurement tools. The results of the regression analyses revealed that the variables, in accordance with their contributions to the total variance, effective coping strategies, ineffective coping strategies, perceived social support, and post traumatic growth, respectively, significant predictors of psychological well-being. All the variables mentioned explained 48 % of the total variance. Moreover, the results of the analyses revealed that post traumatic growth had a mediating role on the relationship between effective coping strategies and psychological well-being; in addition perceived social support had moderating role on the relationship between post traumatic growth and psychological well-being. The results supported the model, which argued that post-traumatic growth is the mediator and perceived social support is the moderator between effective coping strategies and psychological well-being. The results of the study were discussed within the relevant literature, limitations and practical implications were determined and suggestions for future studies were discussed.