Lisanslı sporcu olan ve lisanslı sporcu olmayan bedensel engelli bireyler arasındaki yaşam doyumu ve benlik saygısı farklılıklarının incelenmesi

Abstract

Yapılan araştırmanın amacı Türkiye'de yaşayan bedensel engelli bireylerin, benlik saygısı puanları ile yaşam doyumu puanlarının lisanslı sporcu olup olmama durumuna göre değişip değişmediğinin incelenmesidir. Bununla beraber bedensel engelli bireylerden toplanan sosyodemografik veriler ile yaşam doyumu ve benlik saygısı puanlarının bu veriler ile ilişkisi de incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini, Türkiye'de yaşayan, 18-61 yaşa aralığında yer alan, 253 erkek, 147 kadın, 206 lisanslı sporcu ve 194 lisanslı sporcu olmayan, toplam 400 bedensel engelli birey oluşturmaktadır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmış ve veriler, Demografik Bilgi Formu; Rosenberg (1965) tarafından oluşturulmuş, Çuhadaroğlu (1986) tarafından Türkçeye çevrilmiş Benlik Saygısı Ölçeği; Diener ve arkadaşları (1985) tarafından oluşturulmuş, Dağlı ve Baysal (2016) tarafından Türkçeye çevrilmiş Yaşam Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır. Toplanan veriler SPSS uygulamasına girilerek T-test, ANOVA ve korelasyon analizlerinden yararlanılmış ve anlamlılık değeri 0,05 ve 0,01 olarak alınmıştır. Çalışmada bulgular, literatür ışığında değerlendirilmiş ve bedensel engelli bireylerin yaşam doyumu puanları ile benlik saygısı puanlarının, lisanslı sporcu olan bireylerde lisanslı sporcu olmayan bireylere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Bununla birlikte, sosyodemografik veriler göz önünde bulundurulduğunda, bedensel engelli bireylerin benlik saygısı puanları ile yaşam doyumu puanlarının; medeni duruma (evli olan bireylerin lehine) ve çalışma durumuna (çalışan bireylerin lehine) göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Benlik saygısı, yaş gruplarına (36 yaş ve üzeri olan bireylerin lehine) göre farklılaşırken yaşam doyumu puanları eğitim gruplarına (yüksek lisans/doktora mezunu bireylerin lehine) göre farklılaşmıştır. Anahtar Kelimeler: Bedensel engel, yaşam doyumu, benlik saygısı, sporThe aim of this research is to examine whether the self-esteem scores and life satisfaction scores of people with physical disabilities and who are living in Turkey change according to whether they are professional athletes or not. In addition, the relationship between sociodemographic data collected from individuals with physical disabilities and life satisfaction and self-esteem scores was also examined. The sample of the study consists of a total of 400 people with physical disabilities living in Turkey, aged between 18-61; 253 men, 147 women, 206 professional athletes and 194 non-athletes. The relational screening model was used in the research and the data was obtained from the Demographic Information Form; The Self-Esteem Scale developed by Rosenberg (1965) and translated into Turkish by Çuhadaroğlu (1986) and Life Satisfaction Scale, which was created by Diener et al. (1985) and translated into Turkish by Dağlı and Baysal (2016). The collected data was entered into the SPSS application and T-test, ANOVA and correlation analyses were used and the significance values were taken as 0.05 and 0.01. In the study, the findings were evaluated in the light of the literature; it was found that the life satisfaction scores and self-esteem scores of people with physical disabilities were higher in individuals who were professional athletes than in individuals who were not professional athletes. In addition, considering the socio-demographic aspects of the study, the self-esteem scores and life satisfaction scores of people with physical disabilities determined that there were differences according to marital status (in favour of marriage) and working status (in favour of those who are working). While self-esteem differed according to age groups (in favour of those aged 36 and above), life satisfaction scores differed according to education groups. Key Words: Physical disability, life satisfaction, self-esteem, sport.