İstanbul'a eğitim amaçlı iç göç gerçekleştiren üniversite öğrencilerinin kültürlenme stresi ve başa çıkma stratejilerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada Türkiye sınırları içinde farklı bölge ve şehirlerden eğitim göçü gerçekleştirerek İstanbul'a gelen üniversite öğrencilerinin, kültürlenme stresi deneyimi ve bu stresle başa çıkma stratejileri incelenmiştir. Çalışmada Türkiye'nin altı farklı bölgesinden gelen toplam 10 katılımcı ile, yarı yapılandırılmış yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Yapılan görüşmeler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Göç sonrası yeni kültüre uyum sürecinde deneyimlenen kültürlenme stresi ve kullanılan kültürlenme stratejileri, stresle başa çıkma modeli odağında değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonucunda göç öncesi karar verme sürecinde aile baskısına maruz kalmış ve çevresinde daha önce göç gerçekleştirmiş yakınları olan katılımcıların kültürlenme stratejilerinde asimilasyon ve ayrılma stratejilerine başvurdukları; şehrin imkanlarının cezbetmesi ve iyi bir eğitim/kariyere sahip olma motivasyonları olan katılımcıların ise çoğunlukla bütünleşme stratejisine sahip olduğu görülmüştür. Yeni kültüre temasla birlikte ortaya çıkan kültürlenme stresinin daha çok güvende hissedememe, yalnız hissetme, sosyal ilişkilerde zorluklar ve şehrin koşullarının zorlukları alanlarında deneyimlendiği bulgusuna erişilmiştir. Göç eden üniversite öğrencilerinin iç göç sonrası kültürlenme stresini en yoğun yaşadıkları dönemin İstanbul'a geldikleri ilk bir yıllık süreç olduğu görülmüştür. Kültürlenme stresi ile başa çıkma sürecinde bütünleşme stratejisini uygulayan katılımcıların problem odaklı başa çıkma yöntemlerini; asimilasyon ve ayrılma stratejilerini uygulayan katılımcıların ise duygu odaklı başa çıkma yöntemlerini tercih ettiği görülmüştür. Göç sonrası kaynak kaybı fazla olan katılımcıların kültürlenme stresini daha yüksek düzeyde yaşadığı bulunmuştur. Şehirde geçirilen sürenin artması ile birlikte kaynak kazanımları artan ve çeşitlenen katılımcıların ise kültürlenme stresini daha düşük düzeyde yaşadığı görülmüştür. Sosyal desteğin ve kaynakların, kültürlenme stresiyle başa çıkmada ve yeni kültüre uyum sürecinde destekleyici etkisi olduğu görülmüştür.

In this study, coping strategies related to acculturative stress experience of university students, who migrated from different regions and cities in Turkey to Istanbul, was investigated. The data is gathered from 10 participants that are coming from six different regions of Turkey. Content Analysis technique is used in analysis of semi-structed face -to-face interviews. Migrant students' acculturative stress experiences and acculturation strategies that are used during adaptation process after migration, was examined with the framework of stress and coping strategies. Results of this study revealed that having experiences of parental pressure and having someone in social network whom migrated to the same city before, are the reasons that affect migration decision. These participants applied assimilation or separation strategies during the phase of acculturation. Migrant students that are using integration strategy was found to have motivation for having a good education/carrier or Istanbul's greater opportunities compared to their hometown. Acculturative stress took place in the scope of 'feeling of insecurity, feeling lonely, having problems in social contact with people and having trouble related with new cities hard conditions' and is generated mainly during the first year of educational migration. Results showed that problem focused coping strategy is commonly used by the students whom applied integration strategy during acculturative stress period. On the other hand the students whom applied assimilation and separation strategies used emotion-focused coping strategies more frequently. Moreover students who have more resource loss seemed to have higher levels of acculturative stress, compared to the ones that mentioning less resource loss. As the time after arrival to Istanbul increases, results showed that resource gain is varied and the students experienced less acculturative stress. Social support revealed as a helpful factor for coping with acculturative stress experiences and for the adaptation process.