Ebeveyn tutumlarının ergen bireylerdeki somatik belirti ve yaşam doyumuna etkisi

Abstract

Yapılan bu araştırmada ergenlerde algılanan ebeveyn tutumları ile somatik belirti ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 316 kadın ve 97 erkek olmak üzere toplam 413 ergen gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmanın veri toplama sürecinde kişisel bilgi formu, Kısaltılmış Algılanan Ebeveyn Tutumları Ölçeği- Çocuk Formu, Kısa Semptom Envanteri ve Yaşam Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analiz sürecinde SPSS 22.0 programında Kruskal Wallis H testi, One Way ANOVA analizi, Mann Whitney U testi, Independent Samples T test, Pearson ve Spearman analizleri ile Çoklu Doğrusal Regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda ergenlerde yaşam doyum düzeyinin orta seviyede olduğu, somatik belirti görülme düzeyinin ise düşük olduğu tespit edilmiştir. Ergenlerin algılanan ebeveyn tutumlarının genel olarak olumlu ebeveyn tutumlarından meydana geldiği belirlenmiştir. Ergenlerde algılanan ebeveyn tutumlarının yaş ve cinsiyet değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermediği (p>0.05), buna karşılık algılanan ebeveyn tutumlarının ebeveyn eğitim düzeyi değişkenine göre anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir (p<0.05). Ergenlerde yaşam doyum düzeyinin yaş gruplarına ve cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermediği (p>0.05), ancak yaşam doyum düzeyinin anne ve baba eğitim durumu değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği bulunmuştur (p<0.05). Ergenlerde kısa semptom envanteri puanlarının ise yaş, cinsiyet, anne ve baba eğitim düzeyi değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir (p<0.05). Bunun yanında olumlu ebeveyn tutumu algıları ile somatik belirtiler arasında negatif yönde, yaşam doyumu ile pozitif yönde anlamlı ilişkiler olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Sonuç olarak, ergenlerde bazı demografik değişkenlerin yaşam doyumu, somatik belirtiler ve algılanan ebeveyn tutumları üzerinde belirleyici olduğu, bunun yanında olumlu ebeveyn tutumlarının yaşam doyumunu arttırdığı ve somatik belirti görülme düzeyini azalttığı söylenebilir.In this study, it was aimed to investigate the relationship between perceived parental attitudes and somatic symptoms and life satisfaction in adolescents. A total of 413 adolescents, including 316 women and 97 men, participated in the study voluntarily. Personal information form, Abbreviated Perceived Parental Attitudes Scale-Child Form, Brief Symptom Inventory and Satisfaction with Life Scale were used in the data collection process of the study. During the analysis of the data obtained, Kruskal Wallis H test, One Way ANOVA analysis, Mann Whitney U test, Independent Samples T test, Pearson and Spearman analyses and Multiple Linear Regression analysis were used in SPSS 22.0 program. At the end of the study, it was determined that the level of life satisfaction was moderate and the level of somatic symptoms was low in adolescents. It was identified that the perceived parental attitudes of adolescents generally consist of positive parental attitudes. It was determined that the perceived parental attitudes in adolescents did not show significant difference according to the age and gender variables (p>0.05), on the contrary, the perceived parental attitudes show significant difference according to the parental education level variable (p<0.05). It was found that the level of life satisfaction in adolescents did not differ significantly according to age groups and gender (p>0.05), however, the level of life satisfaction differed significantly according to the variables of mother and father educational status (p<0.05). It was determined that the short symptom inventory scores of adolescents showed significant differences according to age, gender, mother and father education level variables (p<0.05). In addition, it was determined that there was a negative relationship between positive parental attitude perceptions and somatic symptoms, and a positive relationship with life satisfaction (p<0.05). Consequently, it can be said that some demographic variables are determinative on life satisfaction, somatic symptoms and perceived parental attitudes in adolescents, in addition, positive parental attitudes increase life satisfaction and decrease the level of somatic symptoms.