Türkiye’de Yerel Parti Örgütlenmesinde İki Farklı Model

Abstract

Türkiye siyasetinde yerel örgütlenmenin partilerin seçim başarılarına katkısı, sonyıllarda açık biçimde Milli Selamet Partisi, Refah Partisi ve Adalet ve KalkınmaPartisinde gözlenmiştir. Ancak, Türkiye’nin çok partili demokratik hayatında görülenilk yerel örgütlenme 1946-60 arasında Türk siyasal yaşamına damgasını vuran “ocakve bucak” örgütleridir. Bu çalışma, Türkiye’de 1946-60 arasında yasal biçimdeörgütlenmiş formal ocak ve bucak teşkilatları ile 1970 sonrası bazı partilerde informalolarak oluşturulan yerel örgütlerin parti içi demokrasiye ve ülkede demokrasininpekişmesine yaptığı katkıyı değerlendirmektedir. Çalışma, son yıllarda, 1950’lerinaksine, üyelerin veya yerel örgütlerin, partilerin karar mekanizmalarını etkilemegücünü büyük ölçüde yitirdiği savını ileri sürmektedir.