Hemşirelerde öfkeyi etkileyen faktörler ve öfke ifade biçimi

Abstract

Hemşirelerin yaşadıkları öfkenin düzeyi ve doğru ifade edilmesi bireysel ve örgütsel etkilenme açısından önemli bir sorundur. Kontrol edilmediğinde zarar verici olan öfke sağlıklı yönetilip doğru ifade edildiğinde işlevsel bir duygudur. Öfkenin kontrol edilmesi ise öfkenin doğru tanımlanmasına ve nelerin tetiklendiğinin bilinmesine bağlıdır. Bu araştırmada, hemşirelerde öfkeyi etkileyen faktörlerin belirlenmesi ve bu faktörlerin öfke düzeyi ve öfke ifadesi ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Kesitsel desende planlanan araştırma, Ocak - Nisan 2017 tarihleri arasında İstanbul'daki iki eğitim ve araştırma hastanesinde görev yapan toplam 714 hemşireden son bir yıl içinde psikolojik bir tanı almamış, psikofarmakolojik tedavi görmemiş ve çalışmaya katılmaya gönüllü olan 319 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri 'Tanıtıcı Özellikler Anket Formu' ve 'Sürekli Öfke- Öfke İfade Tarzı Ölçeği' ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; Hemşirelerin sürekli öfkeleri orta düzeydeyken, öfkelerini dışa yansıtmaktan çok içe yönelttikleri ve öfke kontrolünde genelde başarılı oldukları görülmüştür. Lisans mezunu hemşirelerin diğer eğitim düzeylerine sahip hemşirelere göre sürekli öfke düzeyleri daha yüksek olduğu; gelir durumu dengeli olanların, ve çocuk sahibi olanların sürekli öfke düzeylerinin daha düşük olduğu ve öfkelerini daha az dışa yansıttıkları; evli olanların da bekarlara göre öfkelerini dışa daha az yansıttıkları bulunmuştur. Hemşireler çalışma ortamında daha çok 'hasta yakınlarının kurallara uymaması', 'eksik ekipmanla çalışmak', 'aynı anda fazla sayıda hastadan sorumlu olma' ve 'yaptığı işin önemsenmemesi' durumlarını öfke kaynağı olarak görmektedir. Bu çalışmada hemşirelerin öfkeleriyle uygun baş edebilme, öfkelerini doğru ifade edebilmede kendilerinin farkında oldukları saptanmıştır.

The level of nurses' anger and correct anger expression is an important problem in terms of individual and organizational response. Anger; harmful if not able to be controlled; is a functional emotion when it is properly managed and correctly expressed. The control of the anger depends on the correct identification of the anger and the knowledge of what triggers it. In this study, it was aimed to determine the factors affecting nurses' anger and to investigate the relationship between these factors and their anger level and anger expression. A cross-sectional study was conducted with 319 nurses who had no psychiatric diagnosis, no psychopharmacologic treatment, and volunteered to participate in the study in a total of 714 nurses working in two education and research hospitals in Istanbul between January and April 2017. The data of the research were collected by 'Descriptive Features Questionnaire' and 'Trait Anger - Anger Expression Scale'. According to the results of the research, while the level of trait anger in nurses is on the middle level, it was observed that they keep it inside rather than expressing it on the outside, and they are successful in anger management. It was found out that the nurses with undergraduate degrees had higher levels of continuing anger than the nurses with other degrees, additionally, those who have a balanced income level and those with children had lower levels of continuing anger and they more rarely expressed it outside, another result; married ones expressed their anger less than single ones. Nurses more often consider the situations such as 'non-compliance to the rules by patient's relatives', 'working with insufficient equipment', 'responsibility for a large number of patients at the same time' and 'disregard for their work' as sources of anger in the working environment. In this research, it was determined that nurses are able to cope with their anger correctly, and are aware of their ability to express their anger.