Türk orkestra tarihinde sanat yoluyla eğitim ve öğretim modeline bir örneklem 'Şile Üflemeli Çalgılar Gençlik Orkestrası'

Abstract

Eğitimde temel kavramların üzerinde durarak başlamış olduğumuz araştırmamız; sanat eğitimi ve öğrenme ilişkisini içeren bir takım teorilere, ekollere ve ülkemizde uygulanmış, uygulanmakta olan sanat eğitimlerine değinmektedir. Ayrıca araştırmamız; sanat yoluyla eğitim ve öğretim modeline, Türk orkestra tarihinde bir örneklem oluşturduğunu düşündüğümüz Şile Üflemeli Çalgılar Gençlik Orkestrasını temel alarak ilerlemiştir. Öncelikle bir toplumun sosyolojik yapısını 30 yıllık bir sanat eğitimi serüveni ile nasıl değiştirilebileceğini, bireyin 9 yaşında başladığı, genelinde müzik eğitimi özelinde ise çalgı eğitiminin 25 – 30 yıllık bir gelişim sürecini takiben hangi kazanımları elde etiğini görmüş olacağız. Aynı zamanda bireysel çalgı eğitimi sürecinin de gurup çalışması niteliğinde, birlikte uyumlu bir şekilde müzik yapabilme kazanımına dönüştürülmesi örneği ile ülkemizdeki sanat eğitim sistemimizi ve yöntemlerimizi tekrar gözden geçirme imkânı sunulmuş olacaktır. Araştırmada yer alan bazı veriler, görüşme tekniği kullanarak elde edilmiş, arşivlerden yararlanılarak konuya detaylı ışık tutmaya çalışılmıştır. Araştırmanın sonucunda elde edilen bilgiler doğrultusunda ileride yapılacak olan çalışmalara fayda sağlayacağı düşünülen önerilere de yer verilmiştir.

Our research, which we started by emphasizing the basic concepts in education; it refers to some theories, schools and art education that has been practiced in our country, including the relationship between art education and learning. In addition, our research; It has progressed to the education and training model through art based on the Şile Wind Instruments Youth Orchestra, which we think constitutes an example in the history of Turkish orchestra. First of all, we will see how the sociological structure of a society can be changed with a 30-year art education adventure, what gains an individual starts at the age of 9, and what gains are achieved following a 25-30-year development period of musical education in general and instrument education in particular. At the same time, it will be possible to review our art education system and methods in our country with the example of transforming the individual instrument education process into the acquisition of making music together in a group work. Some of the data in the research were obtained by using the interview technique, and it was tried to shed a detailed light on the subject by making use of the archives. In line with the information obtained as a result of the research, suggestions that are thought to be beneficial for future studies are also included.