Ses, ağız ve hançere teknikleri yönüyle Orta Anadolu abdallarından Muharrem Ertaş, Hacı Taşan, Çekiç Ali ve Neşet Ertaş'ın icra farklılıkları

Abstract

Bu araştırma ile Orta Anadolu (Kırşehir-Kırıkkale) Abdallık geleneğinin en önemli temsilcilerinden olan Muharrem Ertaş, Hacı Taşan, Çekiç Ali ve Neşet Ertaş'ın örneklemlerini oluşturduğu ustaların eser icrasında seslerini kullanış şekillerinin, ağız ve hançere teknik farklılıklarının ve eser içerisinde yapmış oldukları makamsal geçkilerin detaylı çözümlenmesinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, ana hatlarıyla dört bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde, araştırmanın kuramsal çerçevesine dair tarihsel, etnolojik ve kavramsal tespitlere yer verilmiş bunun yanında araştırmanın problem durumu, amacı ve sınırlılıkları ifade edilmiştir. Araştırmaya konu olan ustalar ele alınırken yaşları göz önünde bulundurulmuş; okudukları eserler uzun hava, kırık hava ve oyun havası sırasına göre analiz edilmiştir. Yapılan arşiv çalışması sonucunda, bu sanatçıların ortak icra etmiş oldukları türküler içerisinden örneklem fazlası en çok olan eserler tespit edilmiş ve çalışmada bu türküler incelenmiştir. İkinci bölüm, araştırmanın metodolojik kısmını oluşturmaktadır. Bu bağlamda, daha sonra araştırma yapacak olanlara ışık tutması amacıyla araştırmamızın yöntemine yönelik bilgiler sistematik bir şekilde aktarılmıştır. Araştırmanın 3 ve 4. bölümlerinde sanatçıların müzikal geçmişleri, ses özellikleri, ağız hançere teknikleri ve ortak okumuş oldukları eserlerin icra farklılıkları incelenmiştir. Araştırmanın sonuç bölümünde ise, örneklemlerimizin ses ve icra özelliklerinin yanı sıra ağız ve hançere teknikleri ile ilgili önerilerde bulunulmuştur. Yapılan bu çalışma ile ulaşılmak istenen sonuç, Abdal müziğinin icra ve eğitimine dair farkındalığı arttırarak bu bağlamda örnek modellemeler sunmaktır.With this research it is aimed to analyze the methods of technical using of the vocal standards of the masters which are Muharrem Ertaş, Hacı Taşan, Çekiç Ali and Neşet Ertaş, who are the most important representatives of the Central Anatolian (Kırşehir-Kırıkkale) Abdallık tradition, and the technical differences about diction, hançere (traditional vibration technic of larynx). The research consists four main chapters are include this main contents of this study. In the introduction of the historical, ethnological and conceptual results are regarding the theoretical framework and the problem subject, purpose and limitations of the research are given in the conclusion. The age of the masters who were the subject of the research was taken into consideration. The works that they performed were analyzed in the order to 'uzun hava', 'kırık hava' and 'oyun havası' types determined by an archive research and the songs that they were performed by all selected artists are obtained the pieces examined in this study. Methodological information has given in second chapter. The method of this thesis is researching the approach of this defined work which is in detailed in order to shed light on the fellows which will conduct a research like this later. In the 3rd and 4th chapters of this study contained artists musical backgrounds, vocal characteristics, 'ağız hançere' techniques and the performance differences of the works they have performed in common pieces were examined carefully. In the conclusion chapter, suggestions were written about the voices and performance characteristics of these artists, as well as the technical useing of the 'ağız ve hançere'. The aim of this study were to contributed to the awareness of both of these performances and educational contents of this musical styles, and to presents a sample about the model of this context.168