D vitamini yetersizliği olan obez kadınlarda vücut ağırlığı kaybının serum D vitamini düzeyi üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışma, D vitamini yetersizliği saptanan obez kadınlarda vücut ağırlığı kaybının serum D vitamini düzeyi üzerine etkisini araştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışma Ekim 2016 - Nisan 2017 tarihleri arasında TEV Sultanbeyli Devlet Hastanesi Beslenme ve Diyet Polikliniği'ne başvuran obez 44 kadın birey ile gerçekleştirilmiştir. Bireylerin ilk görüşmede; demografik özellikleri ve beslenme alışkanlıkları anket formu ile sorgulanmış, 3 günlük besin tüketim kayıtları alınmış, antropometrik ölçümleri yapılarak vücut bileşimleri belirlenmiş ve biyokimyasal parametreleri analiz edilmiştir. İlk görüşme sonrasında her bireye özgü ağırlık kaybı programı geliştirilerek, beslenme eğitimi verilmiştir. Çalışma süresince bireylerin 2 haftada bir kontrollere gelmeleri istenmiş ve bu kontrollerde antropometrik ölçümler kaydedilmiştir. Bireylerde hedeflenen %5-10 ağırlık kaybına ulaşıldığında, bu kaybın etkilerini belirlemek amacı ile bireylerin vücut bileşim ölçümleri ile birlikte biyokimyasal parametreler tekrarlanmıştır. Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 32,8 ± 6,7 yıl olarak belirlenmiştir. Çalışma sonrasında bireyler ağırlık kaybı durumlarına göre %5-10 ve %10'dan fazla kilo verenler olarak ikiye ayrılmıştır. Bireylerin vücut ağırlıkları %5-10 grubunda 89,3 ± 11,7 kg'dan 82,3 ± 11,3 kg'a, >%10 grubunda ise 87,9 ± 9,7'dan 76,8 ± 8,6 kg'a azalma göstermiştir (p>0,05). Her iki grup içinde vücut ağırlığı, BKİ, bel çevresi, kalça çevresi, vücut yağ kütlesi ve vücut yağ oranı (%) gibi antropometrik ölçümlerde başlangıca göre azalmalar olmuştur ve ölçüm değerlerindeki farklılıklar aynı grup içerisinde istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (p>0,05). Diyet tedavisi sonrasında her iki grup içinde başlangıca göre insülin ve HOMA-IR değerlerinde azalmalar istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p>0,05). Çalışma sonrasında D vitamini değerleri ve BKİ değerleri arasında %5-10 ağırlık kaybeden bireylerde aynı yönlü bir ilişki (r=0,52), >%10'dan fazla ağırlık kaybedenlerde negatif yönlü bir ilişki (r=-0,52) saptanmıştır. Fakat kişi sayısının azlığı nedeniyle bu ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Aynı nedenle tüm bireylerde vücut yağ kütlesi kayıp miktarı (kg) ile D vitamini arasında da istatistiksel olarak anlamsız ancak negatif bir ilişki (r=-0,145) saptanmıştır (p>0,05). Bu sonuçlar bize muhtemelen daha fazla vücut yağ kaybı sağlandığında D vitamini düzeyinin daha fazla yükseleceğini göstermektedir. Ancak daha çok kişinin yer aldığı daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: D vitamini, Obezite, Ağırlık kaybı, Biyokimyasal Bulgular, KadınlarThis study was designed to investigate the effect of weight loss on serum vitamin D levels in obese women. The study has been performed on 44 obese women who were admitted to the in TEV Sultanbeyli State Hospital Nutrition and Dietetics Clinic between the dates October 2016 and April 2017. İn first meeting, women' the demographic features and dietary habits were interrogated with a questionaire form; 3-day food consumption records were taken; body compositions were determined with anthropometric measurements and the biochemical parameters were analyzed. After the first meeting,their weight loss diet program and nutrition education was given to the women. The subjects were asked to come for regular visits every 2 weeks and the anthropometric measurements were recorded during the visits. After achieving the targeted >5% weight loss, biochemical parameters and the individual body composition measurments were repeated to evaluate the effect of weight loss. The mean age of the participants was determined to be 32.8 ± 6.7 years. The subjects were divided into two groups with regards to their weight loss; 5-10% weight loss and >10% weight loss. The decrease of average body weight was from 89.3 ± 11.7 kg to 82.3 ± 11.3 kg in the 5-10% group and from 87.9 ± 9.7 kg to 76.8 ± 8.6 kg in the >10% group (p>0.05). Anthropometric measurements like body weight, BMI, waist circumference, hip circumference, body fat mass and body fat ratio (%) were determined to have decreased compared to the values before the study and the differences in the measurement values were statistically significant within the groups (p>0.05). The decrease in insulin and HOMA-IR values after the diet therapy was statistically significant in both groups (p>0.05). The correlation between vitamin D and BMI values after the study showed a positive relationship (r=0.52) in the 5-10% group and a negative relationship (r=-0.52) in the >10% group. But this relationship was not found to be statistically significant because the total number of subjects was low (p>0.05). A negative (r=-0.145) but statistically insignificant relationship was detected between the body fat loss (kg) and vitamin D levels because of the same reason (p>0.05). These results show us that there might be a higher rise in Vitamin D levels provided that larger volumes of body fat loss are obtained. However there is a need for prospective studies with larger numbers of subjects. Key words: Vitamin D, obesity, weight loss, biochemical findings, women