Çocukluk çağı travmaları ile yeme tutumları arasındaki ilişkide duygu regülasyonunun aracı rolü

Abstract

Bu çalışmada üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı travmasının yetişkinlikteki yeme tutumlarıyla ilişkisinde duygu regülasyonunun aracı rolünün incelenmesi hedeflenmiştir. Araştırmanın örneklemi 18-30 yaş aralığında Ankara Başkent Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde öğrenim gören 300 öğrenciden oluşmaktadır. Katılımcıların büyük çoğunluğu 18-23 yaş aralığında olup, %15,7'si erkek, %78,8'i ise kadınlardan oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama araçları olarak, araştırmacı tarafından oluşturulan ve katılımcıların sosyo-demografik bilgilerine yer verilen 'Kişisel Bilgi Formu', yeme tutumlarını belirlemek için 'Yeme Tutum Testi', çocukluk çağı travma düzeyi için 'Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği' ve duygu düzenleme güçlükleri düzeyi için 'Duygu Düzenleme Güçlüğü Envanteri' kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkinin incelenmesi için öncelikle Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısı hesaplanmıştır. Yapılan hesaplama sonucunda, çocukluk çağı travmaları ile yetişkinlikteki yeme tutumları arasında; duygu düzenleme becerisi ile yeme tutumları arasında; ve çocukluk çağı travmaları ile duygu düzenleme becerileri arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Çalışmanın ana hipotezi olan, çocukluk çağı travmaları ile yeme tutumları arasındaki ilişkide duygu regülasyonunun aracı rolü, istatiksel olarak yapısal eşitlik modeli ile test edilmiştir. Yapılan analiz sonucuna göre, duygu regülasyonunun çocukluk çağı travmaları ile yeme tutumları arasındaki ilişkide kısmi bir aracılık rolü olduğu ortaya çıkmıştır. Analizler sonucunda elde edilen bulgular literatür çerçevesinde tartışılmıştır.This study aimed to investigate the mediating role of emotion regulation in the relationship between childhood traumas and eating attitudes in adulthood. The sample consisted of 300 undergraduate students aged between 18 and 30 years registered in the Faculty of Education of Başkent University, Ankara. The great majority of participants in the sample were between the ages 18 and 23 (15,7% male, 78,8% female). The data collection tools of the research included Personal Information Form prepared by the researcher to reveal the socio-demographic backgrounds of participants; Eating Attitude Test for determining eating attitudes; Childhood Trauma Questionnaire for measuring the levels of childhood traumas; and the Emotion Regulation Questionnaire for measuring the levels of emotion regulation difficulties. Pearson Product-Moment Correlation Coefficient was basically calculated to determine the correlations between the variables. As a result of calculation, average level positive significant correlations were found between childhood traumas and eating attitudes in adulthood; between emotion regulation abilities and eating attitudes in adulthood; and between childhood traumas and emotion regulation abilities. The main hypothesis of the research, that is, the mediatory role of emotion regulation in the relationship between childhood traumas and eating attitudes, was statistically tested with structural equation modeling. As a result of the analysis, a partial mediatory role of emotion regulation was revealed in the relationship between childhood traumas and eating attitudes. The findings which had come out as the result of analyses were discussed on the basis of the related literature.