Hemşirelerde karar verme ile iş stresi arasındaki ilişkinin belirlenmesi

Abstract

Hemşirelerin etkin ve kaliteli bir bakım sunabilmeleri için doğru kararlar vermeleri, bunun için de çalışma yaşamında deneyimledikleri iş stresi düzeyinin azaltılması gerekmektedir. Bu çalışma ile amaçlanan hemşirelerin karar verme stilleri ile iş stresi arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Çalışmada karar vermede etkili olduğu belirtilen özsaygı ve karar verme stilleri (dikkatli, kaçıngan, erteleyici, panik) ile iş stresinin ilişkisi araştırılmıştır. Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı nitelikte yapılan bu çalışma İstanbul ilinde bir üniversite hastanesinde görev yapan 337 hemşirenin katılımı ile 15 Eylül - 30 Kasım 2016 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Araştırmanın verileri kişisel bilgi formunu, 'Melbourne Karar Verme (I-II) Ölçeği'ni ve 'İş Stresi Ölçeği''ni içinde barındıran anket formu ile toplandı. Veriler IBM SPSS 21.0 paket programı ile analiz edildi. Hemşirelerin 'Melbourne Karar Verme Ölçeği I-II' puan ortalamaları sırasıyla 10,29±1,77 ve 20,61±6,85 olarak bulundu. Katılımcıların MKVÖ-II'den en yüksek puan ortalamasını edindikleri alt boyutun 'Dikkatli karar verme (Ort=10,39±1,89)' olduğu belirlendi. 'İş Stresi Ölçeği' puan ortalaması 31,11±6,16 olarak bulundu. Hemşirelerin iş stresi düzeyleri düşük, orta ve yüksek olarak sınıflandırıldı. Yapılan analizler MKVÖ-II ve İSÖ'den elde edilen ölçümler arasında pozitif yönlü, zayıf ve istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı (r=0,269; p<0,001) doğrusal ilişki olduğu belirlendi. Hemşirelerin iş stresi düzeylerine göre MKVÖ I ve II ölçek toplamlarından aldıkları puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0,05). Sonuç olarak hemşirelerin MKVÖ-I'e göre öz saygı düzeyleri, MKVÖ-II'ye göre dikkatli karar verme düzeylerinin yüksek olduğu ve İSÖ'ne göre de yüksek düzeyde iş stresi yaşadıkları belirlendi. Ayrıca hemşirelerinin deneyimledikleri iş stresi düzeyi ile karar verme stilleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki olduğu saptandı.Nurses need to make right decisions to serve qualified nursing care efficiently, and better decision making requires a lower level of stress in the work environment. This study aims to determine the relationship between the work stress and nurses' decision making. This study investigated the relationship between the attributes affecting decision making, such as self-respect and decision making styles (careful, avoidant, dilatory, panicked) and work stress. This descriptive and correlational study took place between 15th of September 2016 and 30th of November 2016 in a university hospital in Istanbul and 337 nurses participated. Data were collected by a demographic information form and two questionnaires including 'Melbourne Decision Making Scale I-II (MDMS)' and 'Workplace Stress Scale (WSS)'. The collected data has been analyzed with IBM SPSS Statistics 21.0 package program. The mean scores from 'MDMS I and II' were 10.29±1.77 and 20.61±6.85, respectively. The participants scored highest points from the MDMS subgroup ''Carefully Decision Making'' (mean: 10.39±1.89). The mean point from WSS was 31.11±6.16. The work stress levels were classified as low, moderate and high. The data analysis revealed a positive and weak, but statistically highly-significant correlation between MDMS II and WSS (r:0.269; p<0.001). A statistically significant difference was found between the MDMS I and II scores (p<0.05). As a result, it was found that nurses got higher scores from the self-esteem in MDMS I, 'carefully decision making' in MDMS II and nurses experienced high level stress according the score they got from job stress scale. Also there is a statistically significant and meaningful correlation between the levels of work stress and the decision making styles.