Vital Abutman Dişlerin Protetik Tedavinin Tamamlanmasından Üç Yıl Sonraki Durumlarının Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada amaç, diş hekimliği öğrencileri tarafından yapılan sabit protezlere destek olarak kullanılan vital abutman dişlerin, tedavi bitiminden üç yıl sonraki periapikal durumlarının radyografik olarak değerlendirilmesidir. Materyal-Method: Çalışmaya sabit protezin kalıcı simantasyonu esnasında vital ve sağlam durumda olan 67 hastaya (44 kadın, 23 erkek) ait 395 diş dahil edilmiştir. Hastaların ortalama yaşı 50,8±11,8 olarak bulunmuştur. Sabit protezin tipi, abutman dişlerin türü,ve hastaların tedavi ile ilgili memnuniyet durumları kaydedilmiştir. Abutman dişler periapikal radyografiler üzerinde iki okuyucu tarafından değerlendirilmiş ve dişlerin periapikal durumları Periapikal İndeks Skalası'na (PAI) göre skorlanmıştır. Bulgular: Okuyucular tarafından yapılan okumalar arasındaki uyum 0,87 olarak bulunmuştur. Hastaların 56'sı (%83,5) yapılan tedaviden memnun olduklarını belirtmişlerdir. Apikal periodontitis görülme yüzdesinin en düşük olduğu diş türü mandibular kesici dişlerdir (%3,4, p<0,05). Maksiller dişlerde (%20) apikal periodontitis görülme yüzdesi mandibular dişlerden (%10,6) daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Hastaların büyük çoğunluğunun yapılan sabit protezlerden memnun olmalarına rağmen, klinik olarak daha iyi bir sonuç alınabilmesi için tedavi esnasında diş hekimliği öğrencilerinin denetlenmesine daha çok önem verilmelidir.