18-40 yaş arasındaki kişilerde duygusal yeme ile problem çözme becerileri ve yaşam doyumu ilişkisi

Abstract

Yapılan araştırmanın amacı, 18-40 yaş arasındaki bireylerin duygusal yemeleri ile problem çözme becerileri ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Buna ek olarak, duygusal yeme, problem çözme becerileri ve yaşam doyumunun çeşitli sosyo-demografik özelliklere göre farklılaşması da incelenmiştir. Çalışmanın örneklemini 18-40 yaş aralığındaki 277 kadın ve 125 erkek oluşturmaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modeliyle gerçekleştirilmiştir. verilerin toplanması amacıyla, araştırmacı tarafından geliştirilen 'Demografik Bilgi Formu', duygusal yemeyi ölçmek için Garaulet ve arkadaşları (2012) tarafından geliştirilen, sonrasında Arslantaş ve arkadaşları (2019) tarafından Türkçeye uyarlanan 'Duygusal Yeme Ölçeği'; problem çözme becerilerini ölçmek için Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen, Şahin ve Taylan (1990), Şahin ve Heppner (1993) tarafından Türkçeye uyarlama çalışmaları gerçekleştirilmiş 'Problem Çözme Envanteri' ve Diener ve arkadaşları (1985) tarafından geliştirilen, Türkçeye uyarlama çalışmaları Bekmezci ve Mert (2013), Dağlı ve Baysal (2016) gibi araştırmacılar tarafından gerçekleştirilen 'Yaşam Doyumu Ölçeği' yaşam doyumunu ölçek için kullanılmıştır. Verilen toplanması 'Google Anketler' uygulaması ile gerçekleştirilmiştir. Ölçekler katılımcılara verilmeden önce çalışma ile ilgili bilgiler 'Bilgilendirilmiş Onam Formu' ile anlatılmış ve gönüllülük esasıyla katılımcıların onaylamasının ardından ölçeklere ulaşmaları sağlanmıştır. Elde edilen veriler 'SPSS' programı ile analiz edilmiş olup, anlamlılık değeri 0,05 ve 0,01 olarak alınmıştır. Bulgular araştırmanın amacına uygun olarak tablolar halinde bulgular kısmında yer almaktadır. Duygusal yeme ile problem çözme becerileri ve yaşam doyumu açısından 18-40 yaş aralığındaki kişilerin cinsiyet, eğitim durumu, psikolojik destek almış olmak, psikiyatrik rahatsızlıklar, kilo almaktan korkmak, diyet programları uygulama ve iştah düzeyleri bakımından farklılıklar gösterdikleri tespit edilmiştir. Duygusal yeme toplam puanları ve yaşam doyumu arasında negatif yönlü ve anlamlı (r= -1,31; p<0,01) düzeyde ilişkili olduğu saptanmıştır. Ayrıca, duygusal yeme toplam puanları ile PÇE toplam puanları da negatif yönlü ve anlamlı (r= -2,66; p<0,05) ilişkili bulunmuştur. Bu bulgular ışığında duygusal yeme davranışı problem çözme becerileri ve yaşam doyumu ile anlamlı şekilde yordanmaktadır. Bu bulguların önemi önceki araştırmalarla karşılaştırılarak değerlendirilmiş, gelecek araştırmalara da ışık tutacak nitelikte olduğu düşünülerek bazı önerilerde bulunulmuştur.

The purpose of the study is to examine the relationship between emotional eating, problem solving skills and life satisfaction between the ages of 18-40. In addition, the differentiation of emotional eating, problem solving and life satisfaction according to various socio-demographic characateristics was also examined. Seeing the sample of the study 277 women and 125 men between the ages of 18-40. The research was carried out with the relational screening model. 'Demographic Information Form' developed by the researcher was used collect data, 'Emotional Eating Scale' developed by Garaulet et al. (2012) and later stantardized to Turkish by Arslantaş et al. (2019) was used to measure emotional eating; 'Problem Solving Inventory' and 'Life Satsfaction Scale' was developed by Diener et al. (1985) were used and its standardized studies to Turkish by researchers such as Bekmezci and Mert (2013), Dağlı and Baysal (2016) was used to measure life satisfaction. The data collection was carried out with the 'Google Surveys' application. Before scales given to the participants, the information about the study was explained with 'Informed Consent Form' and after the participants' approval on a voluntary basis, they were allowed to access the scales. The data obtained were analyzed with the 'SPSS' programme and the significance value was taken as 0.05 and 0.01. In accordance with the purpose of the research, results has been presented with tables in the findings part. Problem-solving skills and life satisfaction with emotional eating were found to differ in gender, educational status, being psychologically supported, psychiatric disorders, fear of gaining weight, applying diet programs and appetite between the ages of 18-40. There is a negative and significant (r =-1.31; p <0.01) relationship between emotional eating total scores and life satisfaction. In addition, emotional eating total scores and PSI total scores were found negative and significantly (r =-2.66; p <0.05) related. In these findings, emotional eating is significantly predicted by problem solving skills and life. The importance of these findings has been evaluated by comparing them with previous studies, and some suggestions have been made, considering that they will shed light on future studies.