Problem çözme terapisine dayalı beceri geliştirme grubunun üniversite öğrencilerinin sosyal problem çözme becerileri, öfkeyle ilişkili davranış ve düşünceler ile sürekli kaygı düzeylerine etkisi

Abstract

Bu araştırmada sosyal problem çözme beceri eğitiminin üniversite öğrencilerinin sosyal problem çözme, öfkeyle ilişkili davranışlar ve düşünceler ile sürekli kaygı düzeylerine etkisi incelenmiştir. Araştırma deney ve kontrol gruplarında 17 şer öğrenci olmak üzere 34 öğrenci üzerinde gerçekleştirilen yarı-deneysel desen türündedir. Araştırmada deney grubuna Problem Çözme Terapisi (D Zurilla ve Nezu, 2007; Nezu, Nezu ve D Zurilla, 2007) temel alınarak oluşturulan sekiz oturumluk psiko-eğitimsel içerikli bir program uygulanırken kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Araştırmanın verileri, nicel ve nitel yöntemler kullanılarak elde edilmiştir. Araştırmanın nicel verilerinin analizinde Kovaryans Analizi, Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi, Mann Whitney U Testi ve İlişkili Örneklemler için t Testi istatistiksel tekniklerinden yararlanılmıştır. Deney grubundan elde edilen nitel verilerin analizi ise doküman incelemesi yöntemiyle yapılmıştır. Araştırma sonucunda uygulanan sosyal problem çözme beceri eğitiminin sosyal problem çözme becerileri ve dünyaya yönelik öfke düşünceleri değişkenleri üzerinde olumlu yönde etkide bulunduğu ve bu etkinin uzun süreli kalıcı olduğu görülürken deneklerin öfkeyle ilişkili davranışlar (saldırgan, sakin ve kaygılı davranışlar) ile öfkeyle ilişkili düşünceler (öfkesine, diğerlerine ve kendisine yönelik öfke düşünceleri) boyutlarında herhangi anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmüştür. Ayrıca deneklerin sürekli kaygı puanlarının deney ve kontrol grubunun sontest lehine anlamlı farkın olduğu ve izleme ölçümlerinde ise deney grubunun puanlarının daha da düştüğü görülmüştür. Araştırmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda sosyal problem çözme beceri eğitiminin üniversite öğrencilerinin sosyal problem çözme becerilerini geliştirmede etkili olduğu söylenebilir.