KÖK KANALI TEDAVİSİ TEKRARI SONRASI UYGULANAN FARKLI DOLUM TEKNİKLERİNİN APİKAL ÇATLAK OLUŞUMU VE İLERLEMESİ ÜZERİNE ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, farklı kök kanal dolum tekniklerinin, kök kanalı dolgusunun uzaklaştırılmasından sonra apikal kök yüzeyinde çatlak başlatma ve ilerleme sıklığı üzerindeki etkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Kırk beş çekilmiş insan dişi kullanıldı ve kök ucu dişin uzun eksenine dik olacak şekilde 1 mm uzaklaştırıldı. Tüm dişler WaveOne Gold Primary eğesi (WOG Primary) kullanılarak şekillendirildi. Kök kanalları tek kon tekniği ile dolduruldu. Kök kanal dolguları ProTaper Universal Retreatment eğeleri (PTU-R) kullanılarak uzaklaştırıldı. WaveOne Gold Medium eğesi ile (WOG Medium) ileri şekillendirme yapıldı. Örnekler daha sonra üç gruba ayrıldı (n=15) ve belirtilen teknikler kullanılarak kök kanallarının yeniden doldurulması gerçekleştirildi: Soğuk lateral kondansasyon (SLK), tek kon (TK) ve sıcak lateral kondansasyon (SLK). Köklerin apikal kısmının görüntüleri, apikal rezeksiyondan (başlangıç), ilk preparasyondan, tek kon kanal dolgusundan, kök kanal dolgularının uzaklaştırılmasından, ileri şekillendirmeden ve son olarak da yeniden doldurulmasından sonra çatlak başlangıcı ve ilerlemesini belirlemek için kaydedildi. İstatistiksel olarak anlamlı farklılıkları belirlemek için Ki-kare testi ve Cochrane’s Q testi kullanıldı. Bulgular: Kök kanallarının yeniden doldurulmasında kullanılan üç dolum yöntemi arasında çatlak başlangıcı ve ilerlemesi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktur (p>0.05). Kök kanal dolgusunun PTU-R eğeleri ile uzaklaştırılması, diğer endodontik işlemlerden anlamlı derecede daha fazla çatlak başlangıcına neden olmuştur (p< 0.05). Sonuç: Kök kanal tedavisinin yenilenmesi aşamasını da içeren ve birbirini takip eden endodontik tedavi işlemleri apikal dentindeki mikro çatlakların başlamasına ve ilerlemesine neden olabilir.