Hemiplejik hastalarda kinezyolojik bantlamanın fonksiyonellik üzerine akut etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; hemiplejik hastalarda kinezyolojik bantlamanın fonksiyonellik üzerine akut etkisini incelemektir. Bu çalışmaya; yaş ortalaması 18 yaş ve üzerinde olan 40 hemiplejik hasta dahil edildi. Hastalar bilgisayarlı randomize yöntemiyle 2 gruba ayrıldı. 1.gruba kinezyolojik bant (deney grubu), 2. gruba flaster bant (kontrol grubu) uygulandı. Çalışmaya katılmayı kabul eden kişilerin demografik ve fiziksel özellikleri kaydedildi. Her iki gruba da bantlama yapılmadan önce, bantlamadan hemen sonra, bantlamadan 45 dk. sonra ve bantlamadan 4 gün sonra Postür Değerlendirme Ölçeği (PDÖ), Berg Denge Ölçeği (BDÖ), Rivermead Mobilite Ölçeği (RMÖ) ve Zamanlı Kalk ve Yürü Testi (ZKYT) uygulandı. İki gruptan da 4. günün sonuna kadar bantların çıkartılmaması istendi. Çalışmanın sonucunda; postür, denge ve mobilite ölçümlerinde deney grubunda, 1.günden 4.güne kadar daha iyi sonuçlar olduğu fakat uyguladığımız iki yöntemin postür, denge, mobilite, fonksiyonellik gibi parametreler üzerine birbirine karşı üstünlüklerinin olmadığı görülmüştür (p>0,05). Sonuç olarak; hemiplejik hastalarda kinezyolojik bant uygulaması, fonksiyonellik üzerinde flaster banttan daha iyi sonuçlar verse de istatistiksel olarak anlamlı düzeyde olmamıştır. Anahtar Kelimeler: Hemipleji, Kinezyolojik bantlama, Fonksiyonellik

The aim of this study is to examine the acute effect of kinesiology taping on functionality in hemiplegic patients. In this study; 40 hemiplegic patients with a mean age of 18 years and over were included. The patients were divided into 2 groups using the computerized randomized method. Kinesiology tape was applied to the first group (experimental group), and plaster tape to the second group (control group). The demographic and physical characteristics of the people who agreed to participate in the study were recorded. Posture Assessment Scale (PAS), Berg Balance Scale (BBS), RiverMead Mobility Index (RMMI) and Timed Walking and Lifting Test (TWLT) were applied to both groups before banding, immediately after taping, 45 minutes after banding and 4 days after taping. Both groups were asked not to remove the tapes until the end of the 4th day. As a result of the study; in posture, balance and mobility measurements, it was observed that there were better results in the experimental group from day 1 to day 4, but the two methods we applied did not have any superiority over each other on parameters such as posture, balance, mobility, and functionality (p> 0.05). As a result; Although kinesio tape application gave better results than plaster tape in hemiplegic patients, it was not statistically significant. Keywords: Hemiplegia, Kinesio taping, Functionality