Hemşirelerin ve asistan hekimlerin mobbinge maruz kalma düzeyi ve etkileyen faktörlerin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada, İstanbul ilindeki dört eğitim araştırma hastanesinde çalışan hemşirelerin ve asistan hekimlerin mobbinge maruz kalma düzeyini ve etkileyen faktörleri incelemek amaçlanmaktadır. İstanbuldaki dört farklı eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan hemşirelere ve asistan hekimlere ulaşmak amaçlanmış, 6 ay içersinde toplam 78 asistan hekime ve 262 hemşireye ulaşılabilmiştir. Veriler 12 soruluk bir soru formu ile 38 maddelik olup Özmete ve Laleoğlu tarafından geliştirişmiş mobbing ölçeğini içeren bir anket kullanılarak toplanmıştır. Tanımlayıcı istatistikler, Kruskall Wallis ve MannWhitney-U testleri kullanılarak analizler yapılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 28,15±6,28 olarak belirlendi. Mobbing ölçeğinden edinilen toplam puan ortalaması 162,00±44,72 olarak bulundu. Analizler sonucunda asistan hekimler ile hemşireler arasında ölçekten alınan toplam puanlar açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Karşılaştırmalı analizlerde, haftalık çalışma saatleri, birim, meslek memnuniyeti, çalıştıkları birim memnuniyeti gibi bağımsız değişkenlere göre alt grupların mobbing düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p <0.005). Kamu hastanelerinde çalışmakta olan hekim ve hemşirelerin mobinge maruz kalma düzeylerinde değişikliğe neden olan ilgili örgütsel paramaterlerin, kurumların yöneticilerince mobbing deneyimleme düzeyini azaltacak ve hatta ortadan kaldıracak şekilde iyileştirilmesi önerilir.

In this study, it is aimed to examine the level of mobbing exposuring of nurses and resident doctors working in four training and research hospitals in Istanbul. It was aimed to reach nurses and resident physicians working in four different training and research hospitals in Istanbul and, 78 residents and 262 nurses were reached within 6 months. The data were collected by using a questionnaire included a twelve itemed form and a mobbing scale that was developed by Özmete and Laleoğlu. Descriptive statistics, Kruskall Wallis and Mann Whitney-U tests were used for data analysing. The mean age of the participants was 28.15 ± 6.28. The mean total score obtained from the mobbing scale was found to be 162.00 ± 44.72. As a result of the analyzes, no statistically significant difference was found between the residents and nurses in terms of total scores obtained from the mobbing scale (p>0.05). At the and of the comparative analyzes, statistically significant differences were found between the sub groups' mobbing levels according to independent variables such as weekly working hours, unit, satisfaction with occupation, satisfaction with the unit they work in, (p<0.005). It is recommended that relevant organizational paramaters, which cause changes in the mobbing exposure levels of physicians and nurses working in public hospitals, should be improved by the managers of the institutions to reduce or even eliminate the level of mobbing experience.