Master Thesis / Master Tezleri
Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/20.500.14517/2606
Browse
Browsing Master Thesis / Master Tezleri by Author "Acuner, Deniz"
Now showing 1 - 2 of 2
- Results Per Page
- Sort Options
Master Thesis Bir kamu hastanesinde kan transfüzyon eğitiminde kullanılan anlatım ve katılımcı eğitim tekniklerinin hemşirelerin bilgi düzeylerine etkisinin karşılaştırılması(2022) Sönmez, Erdal; Acuner, DenizGiriş: Kan transfüzyon sürecinin aşamalı ve hayati bir süreç olması ve hemşirelerin bu süreçte kritik öneme sahip olması, hemşirelerin, yüz yüze eğitimden farklı olarak yeni eğitim şekillerine ihtiyaç duymasına neden olmaktadır. Bu çalışma; kan transfüzyonu eğitiminde kullanılan anlatım ve katılımcı eğitim tekniklerinin hemşirelerin bilgi düzeylerine etkisinin karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Yarı deneysel tipte olan bu çalışmanın evrenini bir kamu hastanesinin cerrahi ve dâhili bölümleri ile yoğun bakım kliniklerinde çalışan 241 hemşire oluşturmaktadır. Örneklem büyüklüğü 60 hemşire olarak belirlenmiş ve 30 hemşireye anlatım yöntemi, diğer 30 hemşireye ise katılımcı eğitim teknikleri kullanılarak kan transfüzyonu eğitimi verilmiştir. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatür taranarak ve uzman görüşü alınarak hazırlanan 'Tanıtıcı Bilgi Formu' ve 'Kan Transfüzyon Bilgi Düzeyi Değerlendirme Formu' kullanılmıştır. 'Kan Transfüzyon Bilgi Düzeyi Değerlendirme Formu' eğitimden öncesi ve sonrasında uygulanmış, katılımcıların ön test son test puanları grup içi ve gruplar arası karşılaştırılmıştır. Verilerin analizinde; Ki Kare testi, Student t testi, Mann Whitney U testi, Kruskall Wallis testi, Paired t testi, Pearson korelasyon ve Spearman korelasyon analizi kullanılmıştır. Alfa anlamlılık seviyesi p˂0,05 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Anlatım grubundaki hemşirelerin yaş ortalaması 26,5±2,6, katılımcı gruptekilerin 26,3±2,6 bulunmuştur. Anlatım grubunun %40,0'ı, katılımcı grubun %23,3'ü erkektir. Anlatım grubundaki hemşirelerin %90,0'ı, katılımcı grubun ise %93,3'ü üniversite mezunudur. Anlatım grubu hemşirelerinin ön test puan ortalaması 20,4±2,9, son test puan ortalaması 28,8±3,0; katılımcı grubun ön test puan ortalaması 19,6±3,1, son test puan ortalaması 36,0±2,9'dur. Ön testte anlatım ve katılımcı grubun bilgi düzeyleri arasında bir fark saptanmazken (p˃0.05), son testte katılımcı grubun puan ortalaması anlatım grubuna göre yüksek bulunmuştur (p<0.001). Anlatım grubu eğitim sonrası 8,4±2,6 puan artarken, katılımcı grup 16,4±3,8 puan artmıştır. Eğitim sonrasında katılımcı grubunun bilgi düzeyinin, anlatım grubuna göre daha çok yükseldiği tespit edilmiş, aradaki fark çok yüksek düzeyde istatistikî olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.001). Sonuç: Katılımcı eğitim teknikleri ile verilen eğitimin hemşirelerin kan transfüzyon bilgi düzeyini arttırmada, anlatım yöntemine göre daha etkili olduğu saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: kan transfüzyonu, eğitim, hemşirelik, anlatım tekniği, katılımcı eğitim teknikleri.Master Thesis Psikiyatri servislerinde çalışan hemşirelere göre yöneticilerinin çatışma yönetimi stilleri ve algılanan stres düzeyleri(2021) Çabuk, Merve; Acuner, DenizHastaneler farklı nedenlerle sıklıkla örgütsel çatışmaların yaşandığı kurumlardır. Sağlık sisteminde insan gücü kaynağının önemli bir bölümünü oluşturan hemşirelerin iyi yönetim uygulamaları sergilenen bir hastanede çalışmaları, stres düzeylerinin azaltılması ve stresle baş edebilmeleri açısından önemlidir. Psikiyatri servislerinde çalışan hemşireler, ruhsal açıdan sorunlu hastalara bakım vermeleri nedeniyle amirleri tarafından doğru çatışma yönetimi yöntemlerinin kullanılması iş verimlerinin artırılmasında etkili olacaktır. Bu çalışma; psikiyatri servislerinde çalışan hemşirelerin, yöneticilerinin çatışma yönetimi stillerine ilişkin görüşleri ile kendi algıladıkları stres düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte olan bu araştırma psikiyatri servislerinde çalışan hemşirelere sosyal ağ üzerinden ölçek uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, İstanbul ilindeki kamu ve özel hastanelerin psikiyatri kliniklerinde çalışan toplam 580 hemşire oluşturmuştur. Örneklem büyüklüğü 173 olarak hesaplanmış, 199 hemşireye e-posta yoluyla ulaşılmıştır. Verilerin elde edilmesinde araştırmacı tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan 'Kişisel Bilgi Formu' ile 'Çatışma Yönetimi Stratejileri Ölçeği ROC II Form A' ve 'Algılanan Stres Ölçeği' kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans ve yüzde dağılımları, Kruskal Wallis testi, spearman korelasyon analizi ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan hemşirelerin %62,3'nin psikiyatri servisinde çalışmayı öncelikli tercih etmediği, %59,8'unun çatışma yönetimi eğitimi almadığı ve %77,9'unun stresle başa çıkabildiğini düşündüğü tespit edilmiştir. Katılımcıların Çatışma Yönetimi Ölçeği'nden aldıkları puanlara göre, tümleştirme alt boyutu puan ortalamaları 2,50±0,90; ödün verme alt boyutu puan ortalamaları 3,03 ± 0,74; hükmetme alt boyutu puan ortalamaları 2,92 ± 0,85; kaçınma alt boyutu puan ortalamaları 2,98 ± 0,66 ve uzlaşma alt boyutu puan ortalamaları 2,61±0,83 olarak bulunmuştur. Hemşirelerin ifadelerine göre yöneticileri çatışma yönetiminde sırasıyla ödün verme, kaçınma, hükmetme, uzlaşma ve tümleştirme stillerini kullanmaktadır. Algılanan Stres Ölçeğinin puan ortalaması 13,78±4,74'tür. Algılanan stres alt boyutunun puan ortalaması 4,49±2,04, algılanan baş etme alt boyutunun ortalaması 9,30±3,45 olarak tespit edilmiştir. Algılanan stres alt boyutu ile; hükmetme alt boyutu arasında pozitif yönde zayıf derecede (r=0,195; p<0,01), uzlaşma ve tümleştirme alt boyutu arasında negatif yönde zayıf derecede (sırasıyla r=-0,255; p<0,01, r=-0,232; p<0,01) anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Hemşirelerin ifadelerine göre yöneticilerinin uzlaşma ve tümleştirme stili tercihi azaldıkça kendi stres düzeyleri artmaktadır. Algılanan stresle baş etme alt boyutu ile tümleştirme, ödün verme ve uzlaşma arasında negatif yönde zayıf derecede (sırasıyla r=-0,280; p<0,01, r=-0,197; p<0,01, r=-0,288; p<0,01) anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Yöneticiler çatışma yönetim stillerine yönelik olarak eğitilmeli ve astları tarafından hangi stilin kullanıldığı değerlendirilebilmelidir. Farklı hastanelerde ve sağlık meslek gruplarında çatışma yönetimi stillerine yönelik araştırmaların yapılması önerilir.