Periodontoloji Kliniğine Başvuran Hastalarda Dental Anksiyetenin Ağız Hijyen Alışkanlıkları ve Yaşam Kalitesine Etkisinin Değerlendirilmesi: Kesitsel Anket Esaslı Bir Çalışma

Abstract

Amaç: Kesitsel ve anket esaslı bu çalışmanın amacı diş hekimine tedavi veya kontrol amacıyla başvuran bireylerin dental anksiyete düzeylerini araştırmak, dental korku şiddetine etki eden faktörleri ve dental korkunun ağız hijyen alışkanlıkları ve yaşam kalitesine etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: İstanbul Okan Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Kliniğine başvuran 380 birey (187 erkek, 193 kadın) çalışmaya dahil edildi. Bireylere sosyodemografik verileri içeren ve ağız hijyen alışkanlıklarını değerlendiren anket formu doldurtuldu. Hastaların dental anksiyetelerinin değerlendirilmesinde MDAS testi ve dental anksiyetenin yaşam kalitesine olan etkisinin değerlendirilmesinde OHIP-14 testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin dental anksiyete düzeyleri ile cinsiyet, en son diş hekimine gitme zamanı, diş fırçalama alışkanlıkları ve daha önceki travmatik deneyimleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu. Bireylerin MDAS ve OHIP- 14 puanları arasında istatistiksel olarak pozitif yönlü anlamlı ilişki tespit edildi. Çalışmaya katılan bireylerin eğitim düzeylerinin, diş fırçalama alışkanlıkları ve düzenli diş hekimine gitme oranları üzerine istatistiksel anlamlı etkisi görüldü. Sonuç: Çalışmamızda, son bir sene içerisinde diş hekimi ziyaretinde bulunan hastaların dental anksiyetesi daha düşük bulunurken; önceden olumsuz bir dental tedavi geçirmiş olan hastaların dental anksiyete değerleri yüksek bulundu. Dental anksiyetesi düşük olan hastaların düzenli diş fırçalama alışkanlıklarının olduğu görüldü. Dental anksiyetesi yüksek olan hasta grubunda yüksek OHIP-14 skorları alındı.